Lars Kroon (St. Tropez, Go Back To The Zoo) sticht symfonische supergroep

Vijf platen bracht Lars Kroon uit. Drie met Go Back To The Zoo, daarna nog eens twee met St. Tropez. En nu, tien jaar nadat Go Back To The Zoo debuteerde met ‘Electric’, vindt Kroon het tijd voor een eigen debuut. Vandaag verschijnt met ‘Come Running’ de eerste single van zijn nieuwe project Lars and the Magic Mountain. ‘Die wens heb ik pas sinds begin 2019’, vertelt Kroon. ‘Ik heb altijd in dezelfde band gezeten. Dat heeft iets cools, omdat we met z’n vieren echt een front zijn geworden. Maar ik was ook benieuwd wat er zou gebeuren als ik ineens met nieuwe mensen zou werken.’

Of dat nog een ongemakkelijke coming out opleverde? ‘Nou, een beetje dan’, lacht Kroon. ‘De band is zo’n groot deel van ons leven, dat pact is heel waardevol. We doen veel meer samen dan muziek alleen, zijn echt een soort familie. Maar meer mensen voelden wel aan dat dit misschien het moment was om andere dingen te onderzoeken. Ik geloof ook echt niet dat dit het eind is van St. Tropez. We gaan heus nog wel platen maken met z’n vieren.’

Lars and the Magic Mountain werd uiteindelijk allesbehalve een soloproject. In eerste instantie hield Kroon alle touwtjes in handen, maar daarna liet hij ze juist vieren. ‘Ik wilde eerst graag alles zelf doen. Ik kan wel bas spelen en ook een beetje gitaar, maar hiervoor heb ik zelfs vioolles genomen. Op een gegeven moment begon ik me alleen af te vragen hoe ik ervoor kon zorgen dat het project boven mezelf uitsteeg. Ik wilde dat het vetter werd dan mezelf, zegmaar.’

En dus begon Kroon bevriende muzikanten uit te nodigen in zijn studio. Rens Ottink van Temples, Bart van der Elst van Indian Askin en zelfs St. Tropez-genoot Teun Hieltjes. ‘En JB Meijers. Hij beheerst zo’n beetje ieder instrument en heeft wat trompetten ingespeeld.’ Uiteindelijk kwam er zelfs een strijkkwartet en een gospelkoor over de vloer. ‘Alles dat ik ooit wilde doen, heb ik nu kunnen doen. Eerst donderde alles dat ik had opgenomen als een kaartenhuis in elkaar, maar daarna heeft het echt mijn horizon verbreed. Klinkt zweverig hè? Dat vind ik helemaal niet zo erg.’

Nee, Lars and the Magic Mountain mag zelfs best wel zweverig zijn. Het project klinkt ook larger than life, groots en psychedelisch. Spacend, bij vlagen. ‘Ik was een beetje op zoek naar het tijdloze gevoel dat ik vaak hoor in klassieke symfonieën. Aan de andere kant is mijn liefde voor The Jesus & Mary Chain en The Velvet Underground die je hier terugvindt een soort rode draad door alle projecten waarbij ik betrokken ben geweest.’