PP25: Tom Odell toont zich een volgroeide piano man
Invaller had ook best op het hoofdpodium gekund
Eerst was hij lange tijd een groot geel vraagteken in een blokkenschema vol paarse namen, daarna heette hij nog even Hello Tempest Road. Pas een paar dagen voor aanvang mocht Pinkpop Tom Peter Odell (zijn anagram is het) aankondigen als vervanger van Adam Lambert. De reden voor het mysterie: Tom had net twee eigen ZiggoDome shows in de planning voor dit najaar. Wie had dat gedacht, tien jaar terug. Met zijn kleffe hit ‘Another Love’ leek Tom Odell een typische one hit wonder, maar hij werkte gestaag aan nieuwe albums en dankzij TikTok is hij ineens gewilder dan ooit.
Dat leidde in 2023 al tot een terugkeer naar Pinkpop, maar inmiddels zijn we alweer een album verder en een tweede staat gepland voor september. Odell opent zijn set meteen met het gedragen nieuwe liedje ‘Don't Cry Put Your Head On My Shoulder’, zelf achter de piano (een wonder dat hij in de volle zon de zwarte toetsen durft aan te raken), geflankeerd door een combo met een viool en twee blazers. Eigenlijk zijn al Odell's liedjes gedragen. Zo ook ‘Parties’, het derde nummer, waarbij hij als een ware Nick Cave de barrier induikt. Hij zet ook een gewichtige Cave-stem op, al heeft hij verder meer weg van pianomannen als Billy Joel en Elton John, ook in hun liefde voor het grote gebaar.
Toch raakt hij halverwege het meest met ‘Heal’, een liedje dat hij solo achter de piano zingt. Er flitsen op de schermen mensen langs voor wie dit nummer duidelijk veel betekent, mensen die behoefte hebben aan het afschudden van geschiedenis en heling van wonden. Hij pakt daarna voortreffelijk door met nog een klein nummer en dan de band weer halverwege terug laten komen. Van een moment aan zijn lippen staat het veld ineens te springen.
Natuurlijk bewaart Odell ‘Another Love’ voor het laatst en wordt het liedje (ook bij de kwetsbare stukjes) uit volle borst meegeschreeuwd (gek fenomeen is dat toch). Meer noemenswaardig is dat ook ‘Black Friday’, van zijn voorlaatste plaat, een ballad over jaloezie en verlangen is van het niveau waarop Coldplay ze al een tijdje niet meer heeft geschreven.
HET MOMENT:
Luister, in dit pianospel hoor je duidelijk de invloed van Elton John, zeg je boomerig. Verdomd, het ís gewoon Elton's ‘Tiny Dancer’. En dat is Abigail Morris van The Last Dinner Party. Hoe zou dat gegaan zijn, een gesprekje aan het artiestenbuffett over het beste liedje ooit? Ken je de tekst? Zeker weten? Heb je wat te doen om kwart voor zes? Goed idee, mooi zwierig uitgevoerd.
Kijk bijna het hele optreden HIER terug.