“Ik wilde mijn onzekere kant niet langer verbergen”
Jessmin toont zich kwetsbaar met ‘Mayday’
De Alphense electropopzangeres Jessmin geeft zich met ‘Mayday’ figuurlijk bloot, waarover straks meer, en op de cover letterlijk. De dark-pop sound van ‘Mayday’ voegt emotionele diepte toe aan haar sound: melancholische strings, door trap geïnspireerde rapid-fire hi-hat rolls, en een diepe 808 sub-bas begeleiden de hypnotiserende hooklines. Tegelijk lanceert ze de clip, deels vanuit vogelperspectief, deels close-up gefilmd, die zich op het strand en in het water afspeelt.
Deze nieuwe single gaat over houden van jezelf ("Now I’m wondering / Am I ever gonna love myself? / Who do I wanna be?") en een façade ophouden naar de buitenwereld ("I’m gonna act like I'm okay"), omdat dat nou eenmaal is waar de buitenwereld op oordeelt.
Op Instagram, bij concerten en in de clip presenteert ze zich dan ook als een zelfbewuste vrouw. Dat doet ze om aan de verwachtingen van anderen te voldoen, maar dat legt wel een druk op haar mentale welzijn. In het persbericht schrijft Jessmin: “Ik voelde me vaak verdwaald in een wereld waar alles draait om hoe je eruitziet, hoe je presteert, hoe je overkomt. Dit nummer is mijn manier om te zeggen: ‘Ik zie het, ik voel het, en ik wil eruit breken’”.
Zekerheidsparadox
Geïntrigeerd door die paradox vroeg ik haar: “Is je zelfbewuste presentatie dan een schild waarachter de kwetsbare echte jij schuilgaat, is die presentatie ook een deel van jezelf, of is die presentatie juist het keurslijf waar je uit wilt breken?” Jessmin was blij met de vraag, want dat is namelijk “de paradox waaruit Mayday is ontstaan. Op social media straal ik zelfvertrouwen en kracht uit, en dat is ook het deel van wie ik ben. Ik ben trots op wat ik maak. Maar er is ook een kant in mij die twijfelt, die zoekt, en die zich afvraagt of dat beeld soms ook een harnas is. Iets om me achter te schuilen.”
“Met Mayday wilde ik juist die kant niet langer verbergen. Het is voor mij geen tegenstelling, maar een spanningsveld waarin ik leef. De sterke versie van mezelf is echt, en de onzekere ook. En misschien is het wel die spanning die me inspireert om muziek te maken.” Je kwetsbaar opstellen is juist dapper, en wat Jessmins boodschap zou kunnen zijn: probeer van jezelf te houden, met al je imperfecties. Je bent wie je bent, en dat is oké.