De Toegift verlangt naar het Nollestrand van zijn jeugd

Zo’n prachtig Nederlandstalig indiefolkliedje als ‘Nollestrand’ hadden we al lang niet gehoord. Hier een toets piano, daar een tedere saxofoon, een jazzy drumpartij en op de achtergrond strijkers, het is werkelijk weergaloos mooi. Goede reden om kennis te maken met de Zeeuwse band De Toegift. ‘Ooit speelden we als Little Symphonies’, vertelt zanger Maxim Ventulé. ‘Engelstalig was dat. Op het moment dat mijn moeder overleed, heb ik een heleboel liedjes geschreven. Omdat het zo persoonlijk was, besloot ik dat het veel beter zou zijn om het in de eigen taal te doen. Zo kan ik de intimiteit veel beter overbrengen. Ik wil iets schrijven dat persoonlijk en intiem is, maar met een poëtische vorm is er nog wat interpretatie mogelijk.’

In het nummer ‘Nollestrand’ blikt hij terug op zijn jeugd in Vlissingen, en het Nollestrand waar hij met zijn moeder veel kwam. ‘Ik zing het vanuit het perspectief van toen ik nog 3 was en er voor het eerst kwam. Wauw, wat is dit voor een wonderlijke plek! Sinds mijn moeder is overleden woon ik er niet meer, nu is het een symbool uit mijn jeugd geworden dat ik achter me heb moeten laten. Het is geen verdrietig liedje geworden, maar er zit wel een weemoed in, een gemis.’

Op 1 april verschijnt via Snowstar Records een eerste EP van De Toegift. ‘Het uitgangspunt van de band was: dat alles in een zelfbedacht café plaatsvindt, een soort nachtclub. Je komt binnen bij een band die je niet kent, letterlijk bij de laatste twee liedjes. Denk aan oude platen van Tom Waits, zoals Closing Time. We zijn ook heel erg fan van Bon Iver, onze drummer houdt alleen maar van jazz en ik heb veel Ramses Shaffy geluisterd. Hoe hij met tekst omgaat, en dat het heel theatraal is, dat vind ik echt inspirerend.’

Maart is de maand van de Nederlandstalige pop bij 3voor12. Dit zijn de 50 allerbeste Nederlandstalige liedjes ooit geschreven.