Soms duurt het effe, maar dan heb je ook wat

Na vijf jaar van samenspelen, besloten de mannen van Fabrik dat het eens tijd werd voor een release. De twee nieuwe nummers zijn, helemaal traditiegetrouw aan punk, beide onder de twee minuten. Meer tijd heeft Fabrik niet nodig om hun punt duidelijk te maken. Kort, krachtig, heurlijk.

De band laat zich inspireren door de industriële revolutie en met zijn drieën vormen zij een goed geoliede machine, die samen een muur van geluid produceren.

‘The Machine is Broken’ start meteen goed met bombastische blastbeats, afgewisseld met een catchy-riffje ondergedompeld in een Dead Kennedys-sausje. De brullende bijna overstaanbare vocals klinken zo rauw dat de luisteraar ze zelf achterin hun keel begint te voelen. Dit alles samen zijn goede ingrediënten voor een potentiële vieze moshpit. De machine is misschien kapot, maar jij nog niet, dus beweeg er lekker op los.

Wat zou je doen als je je kinderen van eten wilt voorzien, maar je hebt geen cent te makken? Juist, je vrouw verkopen. Perongeluk je geld verkwist aan alcohol? Ah joh, verkoop je kinderen gewoon. Wat maakt het allemaal uit als iedereen uiteindelijk toch in de ‘fabrik’ komt werken? ‘Colleagues Are Family’ heeft ook een ontzettend gezellig thema, maar de baslijn is erg dik en zet aan tot gekke dansjes.

Fabrik kun je zeker als een supergroep beschrijven, want deze bestaat uit Bart van der Ven (vocals/gitaar), Maurits Baas (basgitaar) en Michiel Thompson (drums). Bart en Michiel waren ooit lid van Kieff en Michiel zou toevallig ook kunnen kennen van Michiel Thompson en het Volksorkest. Samen is dit drietal Fabrik.