Lewsberg viert de schoonheid met ingetogenere plaat

Een paar jaar terug verscheen Lewsberg op onze muzikale radar met weerbarstige drie-akkoorden-rock, maar de Rotterdamse rockband doet het nu iets rustiger. Net als In Your Hands uit 2021, is de nieuwe plaat Out And About een wat meer ingetogen album, een stukje kleiner en intiemer dan eerst. Deels omdat de band volgens bassist/vocalist Shalita Dietrich een beetje van het rockimago af wilde, maar ook, als ze voor haar zelf spreekt, omdat ‘ik in ieder geval ook wat rustiger ben geworden met leeftijd’. Melancholie sijpelt van iedere track af op het vierde Lewsberg-album. Neem bijvoorbeeld het filosofische ‘There’s A Poet In The Bushes’ dat dealt met existentialisme, of het piepkleine ‘The Joy Of Spring’ waarin rouw een centraal element is. Super mooi en haast een beetje deprimerend door de rauwe vocals van drummer Marrit Meinema en het sombere getokkel dat haar begeleidt. ‘Die mag echt op mijn begrafenis,’ weet Dietrich nu al met zekerheid. ‘Live gespeeld.’

Voor Out And About werkte het viertal nog nauwer samen dan normaal. Voorheen bedacht gitarist Michiel Klein alle muziek en schreef en zong Arie van Vliet (gitaar en vocals) alle teksten, maar nu schrijven en zingen Meinema en Dietrich ook mee. Het meer uptempo ‘Without A Doubt’ met zomerse, groovy gitaar- en baslijnen is bijvoorbeeld gepend door Dietrich. Ze raakt geïnspireerd door gebeurtenissen in haar leven, of haar ervaringen als vrouw van kleur in een wereld waarin dingen langzamerhand wel beter worden, maar het witte patriarchaat eigenlijk nog steeds dominant is. ‘Ik schrijf best cryptisch, maar wel heel erg vanuit mezelf. Veel meer dan Arie bijvoorbeeld doet,’ vertelt ze. ‘Maar ik denk dat hij nu ook wel persoonlijker schrijft dan eerst.’

Volgende week begint de eerste Amerikaanse tour van Lewsberg waar ze Out And About in een live setting zullen introduceren, maar het is nog even spannend hoe dat eruit komt te zien, omdat niet alle visums nog in orde zijn. ‘Anders wordt het een Arie en Shalita-soloshow. Daar had ik laatst nog een nachtmerrie over – wil je die horen?’ Uiteraard. ‘Ik werd wakker in een of ander goor kraakpand, en ik was super boos op Arie, want hij zei dat we samen akoestisch bij 3FM moesten spelen. Dat wilde ik helemaal niet! We moesten Marrit en Michiel afzetten met de trein in Nijmegen en toen moest ik alsnog met alleen Arie in Hilversum staan.’ Diepe zucht. ‘Ik was écht heel boos!’