DTRH19: Heeft Neneh Cherry haar hits nu wel bij zich?

Ehm nee, dat is niet Sam Fender. Die zegde een paar dagen geleden af. En niet alleen dit feestje, maar ook Glastonbury, dus er zal wel serieus iets mis zijn. Wie dan wel? Neneh Cherry, de Zweedse zangeres bekend van haar pop-raphits uit de jaren tachtig en haar triphophits uit de jaren negentig. 'Ik wil wel 'Buffalo Stance' zien', zegt een vrouw tegen haar man achter in de tent.

Dat valt nog te bezien, of ze die krijgt. Afgelopen november op Le Guess Who? speelde Neneh enkel 'Manchild' en verder haar volledige nieuwe plaat Broken Politics, een veel experimenteler album. Na jaren uit beeld te zijn geweest keerde Cherry terug als een veel ontoegankelijkere act. Ze maakte een jazzplaat, een plaat met Four Tet.

Maar al meteen blijkt dat dat niet haar route wordt vanmiddag. Cherry opent namelijk met 'Manchild' en daarna schakelt ze door naar die nieuwe moeilijke liedjes, en vervolgens naar 'Woman', een van haar grote hits, een nummer dat qua vibe doet denken aan de vroege Massive Attack-producties. Het is twintig jaar oud, maar het type vrouwen-power dat ook deze tijd prima kan gebruiken. Jammer alleen dat Cherry vocaal niet zo fier overeind blijft. Ze haalt eigenlijk haast geen enkele noot en de geluidsman heeft haar volume daar wijselijk op aangepast. Toch eet het publiek uit haar hand als ze ook die andere grote 90s hit speelt: '7 Seconds', zonder Youssou N'Dour uiteraard, maar wel met een ander bandlid op zang.

HET MOMENT
Ja hoor, daar is ie, speciaal voor die ene dame: 'Buffalo Stance', Neneh Cherry's doorbraakhit, waarin ze pop, rap en de net opkomende house met elkaar combineerde. Ook toen, als heel jong meisje, liet ze zich in een mannenwereld niet wegzetten. 'No money man can win my love.' Ze zingt hem al net zo slordig als de rest van haar set, eigenlijk helemaal niet overtuigend, ondanks de extra steeldrums. Maar zo'n liedje, zo blijkt maar weer, is echt niet kapot te krijgen.

Voor meer Down The Rabbit Hole 2019 check je ons uitgebreide dossier.