Album van de Week (18): Car Seat Headrest
Amerikaanse band zet de deur open voor het experiment
Car Seat Headrest is allang geen eenmansproject meer. Ooit begon de Amerikaanse band als het geesteskindje van Will Toledo, de man met de Julian Casablancas-stem die successen scoorde met een productieve reeks in de bandcamp-scene, maar het echte succes, dat kwam met de opschaling naar een volledige band. Hoe groot het verschil was, hoor je op het in 2018 uitgekomen Twin Fantasy, waarop een in 2011 uitgekomen album uit werd gebouwd door de meerkoppige hydra die Car Seat Headrest nu is. Making A Door Less Open klinkt wat dat betreft als een logische stap voor een band wiens frontman zijn sound steeds meer openstelt voor de andere bandleden.
Op de nieuwe plaat stapt drummer Andrew Katz naar voren, die samen met Toledo het EDM/comedy zijproject 1 Trait Danger is begonnen, schijnbaar in beginsel om tijdens het toeren de tijd te doden. Dat geluid heeft zijn weg nu ook gevonden naar het officiële Car Seat Headrest materiaal. Luister maar naar albumopener ‘Weightlifers’, met de synth-lijn die zich in allerlei richtingen buigt en dat zich met een beetje geweld richting een climax beweegt. Best wel cool, en het tweede liedje van het album is de onberispelijke prijswinnaar van het album: ‘Can’t Cool Me Down’, een minimalistische popsong met een hook als een oorwurm. Die sta je dus in no-time ongemerkt mee te neuriën.
Toegegeven, af en toe schiet het duo iets te ver uit in die comedy/EDM-invloed. Luister maar eens naar de manier waarop ‘Deadlines’ in twee versies is opgesplitst: de ‘Hostile’-versie is een prima alt-rocksong met een soort nonchalante swagger, terwijl de ‘Thoughtful’-versie klinkt als de bloghouse remix van een The Strokes liedje. In 'Hollywood', ingezongen door drummer Katz, zakt de tekst ironisch genoeg weg in de oppervlakkigheid waaraan het onderwerp van de tekst zelf schuldig is, en in ‘Hymn’ hoor je de potentie van een elektronisch experiment dat net niet lekker tot uiting wil komen.
Tegelijkertijd voelen de experimenten die wél de juiste snaar raken als een spannende stap voorwaarts voor de band. En die spannende songs, die zitten in de kop en staart van het album: die sterke eerste drie, en dan dat afsluitende drieluik ‘Life Worth Missing’/’There Must Be More Than Blood’/’Famous’, die uiteenlopen van introspectieve altrock song naar een LCD Soundsystem slow chug tot een verknipte elektronische popsong. Van die songs spatten ook de ambitie af om een stap te nemen richting de middle of the road en een groter publiek, en dat zou Car Seat Headrest prima sieren. Met twaalf albums onder de riem kan Car Seat Headrest nog alle kanten op, nu de deur voor het experiment open staat.