Paaspop 2022: Goose heeft geen muziek nodig voor memorabel slot
Synthrockers schieten tweede helft met scherp
Onze Zuiderburen kennen een uitstekende traditie van bands die met één been in de dance staan en de andere in de rock. Denk aan Soulwax, Compact Disk Dummies, The Subs en natuurlijk het Kortrijkse Goose dat op de Paaspop-vrijdag rocktent Jack Daniels de nacht mag afsluiten. Dat doen ze gewapend met het nieuwe album Endless dat vorige maand uitkwam en ondanks de lovende recensies nog niet de Nederlandse airwaves heeft bereikt. En dat is jammer, want ook al lijkt de plaat op het eerste gehoor in de pas mee te lopen met de jaren-80-hype die het huidige muzieklandschap domineert, wie goed luistert hoort toch wat anders. Goose zou Goose niet zijn als het allemaal nét wat rauwer mag met kermende synths, pompende drums en scheurende gitaren. Waar een Weeknd a-Ha probeert te emuleren, is dit viertal meer schatplichtig aan Depeche Mode of het eveneens Belgische Front 242.
Gevolg: het is niet bijzonder druk in de Jack Daniels en waar een handjevol mensen (niet geheel toevallig behept met een Vlaamse tongval) een plezier wordt gedaan met ‘Endless’, ‘Fear Of Letting Go’ en ‘World Party’, gaat de rest nog wel het hardst op krakers van tien of meer jaar geleden. Het is de verdienste van Goose dat de nieuwe nummers ijzersterk worden neergezet en een fantastische lichtshow vol ijskoude kleuren complimenteus werkt, maar losgaan doet iedereen pas in de tweede helft als ‘Control’ wordt ingezet. Een synthwave-stamper met Peter Hookige basgeluiden, synths die met de minuut steeds meer op elkaar stapelen en zanger Mickael Karkousse die wat vaker van achter zijn apparatuur komt om het publiek aan te moedigen. Dan moet ‘Words’ zelfs nog komen met een slotakkoord waarbij de synths tot stratosferische hoogtes worden gepitchbend en moet dé knaller nog komen…
Want de discoballen worden erbij gehaald, de lampen hoeven even niet zo heftig te flitsen en met de eerste noten van ‘Synrise’ klinkt er het hardste gejuich van de hele show. De rollende synthesizers, de ‘oooooooh’-koortjes; niets staat Goose in de weg om de Jack Daniels naar huis of de camping te sturen met een enorme hoeveelheid gelukzaligheid… of…? Bijzonder moment: mídden in het nummer valt het geluid compleet weg, horen we uit de drums en monitoren op het podium nog wel wat, maar zien we het viertal ook wat schaapachtig naar elkaar te kijken. De reden? Waarschijnlijk omdat het dan al ruim 1 uur is geweest en we zien her en der wat beveiligers rondrennen. En het publiek? Dat gaat vrolijk door met ‘oooooh’ zingen en krijgt zo alsnog een memorabel slot.