Paaspop 2023: geoliede machine Triggerfinger zet solide show neer
Wisseling van bassist doet niets af aan kwaliteit
Wie vanavond in de Phoenix tent staat bij Triggerfinger ziet waarom deze band al jarenlang alle festivals van Europa naar zijn hand zet. Met zowel recht-door-zee-rocknummers als dansbare tracks wordt de expertise van de band, die inmiddels al 25 jaar bestaat, aan het publiek tentoongesteld. De band trapt de set strak af en raast als een goederentrein door met hun ouwelullenrock voor mensen die graag het gaspedaal wat dieper intrappen. Het lichtplan sluit goed aan op de show, waarbij mensen met lichtgevoelige epilepsie beter even weg kunnen kijken.
Eerder dit jaar werd bekend dat bassist Paul van Bruystegem uit de band stapt, vanavond op Paaspop is hij er ook al niet meer bij en wordt hij vervangen door Geoffrey Burton. Deze doorgewinterde bassist sluit naadloos aan bij zanger Ruben Block en drummer Mario Goossens. De wisseling van bassist doet niets af aan het samenspel, dat nog altijd klinkt als een geoliede machine. Hoewel er weinig aan te merken is op het optreden en er niets te klagen valt over de kwaliteit van spelen, doet het rumoerige publiek wel wat af aan de sfeer. Op deze momenten en tijdens langzamere intro’s van nummers is goed te horen dat er in de tent hiernaast ook gespeeld wordt, maar zodra Triggerfinger het volgende nummer inzet, overstemt het ruwe gitaargeluid de omgevingsruis.
Al met al een solide show en zoals altijd bij deze band een feestje voor de echte rockliefhebber. Vooral de intieme afsluiter ‘I Follow Rivers’ (cover van Lykke Li) waarmee Triggerfinger bij het grotere publiek bekend is geworden, valt bij het doorgaans mainstream-publiek van Paaspop erg in de smaak.