Op zijn nieuwe plaat gunt Kanye West je een kijkje in zijn hoofd
Ye dropt zeven tracks in zijn meest controversiële periode
Controversiële politieke statements, een interview dat compleet ontspoort en een heleboel bizarre Twitter-rants: Kanye West was al geen allemansvriend, maar de laatste maanden heeft hij het zichzelf niet bepaald makkelijker gemaakt. Je zou met alle rumoer van de afgelopen tijd bijna vergeten dat zijn leven in 2016 nog veel heftiger was: zijn vrouw werd overvallen in Parijs, hij cancelde zijn tour, en belandde in een ziekenhuis met een psychose als gevolg van slaaptekort en uitdroging. En toen bleef het heel lang stil.
Hij kwam weer boven in Wyoming, de slaperige staat waar hij een jaar aan zijn nieuwe album werkte. Gisteren werd ye daar met een listening party gepresenteerd. De plaat is zeven tracks lang, net als de andere albums in het losse vijfluik dat vorige week begon met Pusha T's Daytona. Elke week komt er een nieuwe plaat bij van zeven nummers, geproduceerd door West: hierna volgen nog projecten met Kid Cudi, Nas en Teyana Taylor.
De twee tracks die West eerder dit jaar uitbracht - muzikaal debat 'Ye vs The People' en bizarre poopity-scoop-tune 'Lift Yourself' - staan er niet op. In plaats daarvan is Kanye, die al geen blad voor de mond nam, opener dan ooit. Hij duikt diep in de duisternis, om daar de schoonheid te ontdekken, bijvoorbeeld in opener 'I Thought About Killing You': 'You'd only care enough to kill somebody you love / The most beautiful thoughts are always inside the darkest'.
Voor het eerst is hij open over zijn mentale gezondheid. Kanye is al jaren het slachtoffer van eindeloze hoeveelheden online koudegrondpsychologen, want is-ie nou gek of niet? In ‘Yikes’ verwijst Kanye direct naar zijn bipolaire stoornis, maar ook hier vindt hij juist kracht in het donker: 'That's my bipolar shit, n**** what? / That's my superpower, n**** ain't no disability'.
Zijn observaties over popcultuur, muziek, politiek, verslaving en zijn eigen gedachtegang zijn soms haarscherp, maar net zo vaak even verwarrend als zijn Twitterfeed. ye is een intrigerend portret - vervreemdend, maar vaak genoeg ook prachtig - van een man die in gelijke mate gehaat en geliefd wordt.