Lil Yachty toont zijn veelzijdigheid in uitverkocht 013

Het is stipt negen uur. Er verschijnt een waarschuwing op het scherm: de visuals kunnen vanavond epilepsie oproepen. Een duizelingwekkende lichtshow volgt. Daarna een filmpje van een minuut of vijf. De spanning wordt er vrij langzaam, maar sterk mee opgebouwd. Dan verschijnt Lil Yachty op stage. Zittend. En horen we haast zwoel de eerste klanken van ‘drive ME crazy!’. Het weerspiegelt meteen de groei die de Amerikaan het afgelopen jaar heeft gemaakt. 

Jarenlang werd hij weggezet als Soundcloud-rapper. Niet geheel onterecht, maar Lil Yachty liet altijd al wel zien flinke potentie te hebben. Begin vorig jaar toonde de man uit hiphopbolwerk Atlanta definitief aan van alle markten thuis te zijn. Waar hij bekend stond om zijn ‘bubblegum’ trap, laat hij op het album Let’s Start Here ineens een heel ander geluid horen: van indie en synthpop tot Pink Floyd-geïnspireerde psychedelische rock.

Maar hoe combineer je die twee sounds tot één samenhangende show? Daarop weet ‘Lil Boat’ het antwoord, blijkt vanavond. Zijn show bestaat uit drie onderdelen, te beginnen met de rustigere nummers van zijn nieuwste album. Hij wordt ondersteund door een vrouwelijke band, maar blijkt zelf ook goed te kunnen zingen. En ja, daar komt wel flink wat autotune bij kijken, maar dat geeft het ook wel zijn charme. Bovendien doet-ie vrijwel alles live.

Toch komt de energie in de zaal, vooral bestaande uit hiphoppubliek, pas echt los als Yachty zijn band van het podium stuurt en de échte bangers één voor één de Main inslingert. Recent werk als ‘TESLA’, ‘Slide’ en ‘Poland’ komt voorbij, maar ook tracks uit de begintijd van zijn carrière (‘Coffin’, ‘One Night’). En hij krijgt de zaal een minuutlang muisstijl voor een eerbetoon aan de in 2019 overleden Juice WRLD. Minpuntje: ‘Flex Up’, misschien wel de grootste banger die Yachty maakte in z’n carrière, kapt-ie binnen een minuut af, zonder zijn eigen verse te doen.

Maar dat is hem al snel vergeven, ook omdat de Amerikaan rond de klok van tien aantoont nogmaals te kunnen switchen. Zijn band komt weer terug op het podium, nu voor de energieke nummers van Let’s Start Here. En waar die band in het eerste blokje eigenlijk alleen mocht shinen bij een ultrakorte cover van Phil Collins’ ‘In The Air Tonight’, is er nu véél meer ruimte voor instrumentale en vocale solo’s. Dat maakt het laatste deel soms wat langdradig, maar het is wel een gewaagde keuze waarmee Yachty opnieuw zijn grenzen verlegt. En dan vult-ie ook nog eens anderhalf uur, toch vrij bijzonder voor een hiphopshow van dit formaat. Ja, de tijd dat Lil Yachty ‘slechts’ Soundcloud-rapper was, ligt heel ver achter ons.