Deafheaven - Lonely People With Power

Deafheaven bewijst wederom een klasse apart te zijn. Op hun zesde album slaat de band een brug tussen de compromisloze blackgaze van New Bermuda en de dromerige experimenten van Infinite Granite. Lonely People With Power opent na het filmische intro ‘Incidental I’ furieus met ‘Doberman’, waar de blastbeats en snerpende gitaren maar vast goed de toon zetten: intens, dynamisch en onvoorspelbaar, met het fundament van Deafheaven waar we zo van houden. ‘Magnolia’ is een genadeloze metalstorm, ‘The Garden Route’ grijpt naar het zweverige Sunbather-geluid. Maar de plaat is allesbehalve een simpele herhalingsoefening: wat betreft thematiek duikt de band dieper dan ooit. In ‘Body Behavior’ snijdt George Clarke de toxische mannelijkheid aan, terwijl ‘Winona’ en afsluiter ‘The Marvelous Orange Tree’ markeren hoe melancholie en zelfvernietiging naadloos in elkaar kunnen overvloeien.