Van TikTok naar concertzaal
Lumï geeft licht
Zowel de kamerhoge gordijnen van het Batavierhuis als de samenzang van Lumï hullen de avond in fluweel. Claudia en Loekie zijn begin twintig, (bijna) afgestudeerd aan Codarts Rotterdam en presenteren in intieme setting voor het eerst enkele nummers van hun debuut EP. “Dit is de eerste keer dat mensen echt voor ons komen’’, opent Loekie dankbaar en opgetogen.
Tot nu toe trad het duo voornamelijk op als openingsact voor andere artiesten. Hun tour met de Portugese zangeres Maro leverde hen niet alleen podiumervaring op, maar vanavond ook een halve zaal aan terugkerende luisteraars, aangevuld met trotse grootouders, klasgenoten en followers. Want voordat ze aan hun eigen repertoire werkten, begon hun reis op Instagram en TikTok, waar ze met loepzuivere slaapkamercovers honderdduizenden views verzamelden.
Het intieme luisterconcert aan de Coolhaven bewijst echter dat Lumï meer is dan een socialmediasensatie. Al bij de eerste tonen van The Truth Can Wait baadt de zaal in harmonie. Hun samenzang is dromerig, maar zeker niet te zoet. Sampler, synthesizer en subtiele dissonantie geven het geheel een prikkelend randje. Als publiek worden we meegevoerd op de vocale wolk die het tweetal ogenschijnlijk moeiteloos voor ons vormt. Het nodigt uit om met gesloten ogen mee te deinen. Maar we blijven kijken, want we zoeken een antwoord op de vraag die ook tussen de online comments opduikt: welke stem is nou van wie?
Lumï’s podiumpresentatie is ontwapenend en toont het publiek flarden van de meisjes achter de jonge vrouwen. Oordopjes raken in de knoop, een microfoon koppelt los en af en toe struikelen ze over hun eigen aankondigingen. Maar zodra ze de volgende gelaagde samenzang inzetten, is elke hapering vergeten. Hoogtepunt is het nummer Figure 8, waarbij de zang verschuift van harmonie naar canon en er, bijgestaan door de stemmen van gitarist Jim en toetsenist Siebe, een infinity aan klank ontstaat. De naam Lumï is een verwijzing naar licht en met hun songs schijnen ze op hun eigen duisternis. “We zijn allebei anxious girls,’’ bekent Claudia, “onze muziek stelt ons gerust.’’
Ook het publiek krijgt een refrein toebedeeld en zingt zachtjes ”Why do I keep coming back?’’, een vraag waarop we antwoord krijgen in real time. Want wie vanavond in de kleine zaal zit, kan niet anders dan nieuwsgierig worden naar hoe de EP straks klinkt, en op welke podia we deze nieuwe generatie gaan tegenkomen. Tot die tijd is het haast verleidelijk om een TikTok-account aan te maken, enkel om die betoverende harmonieën opnieuw te beleven.