Genomineerd voor de 3voor12 Award 2021: Altın Gün

Van nood een deugd maken, het gaat Altın Gün goed af. Ga maar na: de Turks-Nederlandse band had de wind niet bepaald mee toen hun internationale doorbraak op het nippertje werd geboycot door een pandemie, maar wist vrij snel te schakelen. Vanaf het begin van de pandemie stortte de groep zich op album nummer drie, Yol. Samen in de oefenruimte kon niet, en dus schreven ze op afstand, knippend en plakkend met ge-WeTransferde demo’s. Je hoort die collage-mentaliteit nog ’t beste op ‘Yüce Dağ Başında’, een single die bol staat van de ideeën, waarop de reggaeritmes en drumcomputerbreaks tegen elkaar opbotsen.

De afgelopen jaren brak Altın Gün internationaal door met hun energieke psychrock, in principe opgevoerde versies van de Anatolische traditionals die worden gedraaid op Turkse bruiloften en feesten. Geen wonder dat de band het met hun goeie poparrangementen niet alleen goed doet bij het festivalpubliek, maar tegenwoordig ook wordt overstelpt met verzoekjes vanuit de Turkse gemeenschap. Die smúlt van de kleurrijke psychpopjasjes waarin vertrouwde volksnummers worden gestoken.

Er staan een paar van die vertrouwde psychpopkrakers op Yol, zoals bijvoorbeeld het stuwende ‘Sevda Olmasaydı’, maar op dit derde album verlegt de band ’t accent. Een tikkeltje minder rockend, meer elektronisch, met een been stevig in de jaren tachtig synthesizerpop. De productie was dan ook in handen van Asa Moto, een producersduo dat platen uitbrengt bij het label van Soulwax. Neem bijvoorbeeld ‘Ordunun Dereleri’, waarop Altin Gün het tempo behoorlijk omlaag schroeft, en je meetrekt in iets dat klinkt als een nachtelijke rit over de snelweg à la Night Driver. Of dan de puntige synthpop van ‘Bulunur Mu’, een knipoog naar Doe Maars ‘Pa’ uit 1983, en de lieve, naïeve drumcomputerpop van ‘Esmerim Güzelim’.

Het is bovendien onwijs knap hoe verleidelijk Altın Gün die traditionele volksmuziek weet te laten klinken, en zo subtiel de dansvloer op weet te trekken. Bijvoorbeeld ‘Kesik Çayir’, een stomende single vol dreinende bassen, percussie, finger-snaps en hand-claps. Of dan de grooves van ‘Maçka Yolla’, een track die behoorlijk dansbaar is en bovendien voelt als iets wat de band goed zou kunnen uitbouwen in hun live-set. Tijdens Eurosonic Noorderslag liet Altin Gün al zien dat ze helemaal klaar zijn om de festivalvelden met hun verleidelijke grooves aan het dansen te krijgen. Wat een heerlijk vooruitzicht. Ready when you are.