Op deze angstige ballade bezingt Lucky Fonz III zijn liefdesparanoia
Nieuw album Multimens verschijnt in februari 2019
De vrees dat je uit elkaar groeit. De totale paniek dat je de ander kwijtraakt en de gapende kloof tussen jullie steeds groter wordt. Misschien is er niets aan de hand. Misschien gedraagt ze zich gewoon zo raar omdat ze een knallende kater heeft. Maar misschien... heeft ze een ander?! Over die gevoelens verhaalt Lucky Fonz III op zijn nieuwe ballade ‘Ik Had Nog Willen Zeggen’. ‘Het gaat me er niet om dat het mysterie wordt opgelost’, aldus Lucky, ‘het gaat om de verwarring. Ik wilde de paranoia die komt als je verliefd bent vatten in een nummer dat het gevoel zelf ook is. Ik zing vanuit een karakter, maar het is natuurlijk wel geïnspireerd op mijn eigen neigingen. Ik ben een zenuwachtig persoon, ik ben niet zo snel jaloers maar kan wel heel angstig worden. Wat ik dan doe? Ik ga dan heel typisch om bevestiging vragen en teveel appjes sturen: “Hee, hoe gaat het?”’
‘Ik Had Nog Willen Zeggen’ is de eerste track van het album Multimens, waarvoor hij samenwerkte met veertien verschillende producers. Op dit nummer hoor je de Zwolse hiphopproducer Kubus, die veel samenwerkte met Opgezwolle en DuvelDuvel. ‘Ik wilde mezelf dwingen om me in andere werelden te bewegen. Kubus is een hele vrije, wilde artiest, hij werkt intuïtief als een soort wilde professor.’
Multimens staat in de traditie van Multigroove en Multivlaai en gaat over ‘de veelzijdige mens. Ik wilde al mijn eigen muzikale identiteiten ontdekken, er staat ook een snoeihard grungenummer op, en happy hardcore met een dikke kick. Ook emotioneel zit je als mens zo complex in elkaar. Walt Whitman schreef ooit: “Do I contradict myself? Very well, then I contradict myself, I am large, I contain multitudes.” Als je er dan vanuit gaat dat ook de ander per definitie zo’n veelzijdige en complexe identiteit heeft die je nooit helemaal kunt zien, en toestaat dat dat oké is? Dat is een hele gezonde manier van omgaan met mensen. Dan mag je mensen ook niet in hokjes stoppen, het album is een alternatief voor identiteitspolitiek.’