Le Guess Who?-curator gyrofield gooit met dansvloerrookbommetjes

Noem de Hong Kongse dj/producer Kiana Li alias gyrofield – die onlangs in Utrecht kwam wonen – gerust een dansvloerveteraan: hoewel die slechts 22 is, verschenen er al tintelfrisse drum ’n bass-releases op o.a. Metalheadz, Critical en het label van Noisia, diens caleidoscopische debuut bij XL Recordings was volgens Resident Advisor één van de allerbeste platen van 2024 en in november host gyrofield een eigen podium op Le Guess Who?, waar o.a. diens muzikale held/geestverwant Objekt komt draaien. En dat respect is wederzijds: de Brit heeft zojuist gyrofield's EP Suspension Of Belief uitgebracht op diens label Kapsela. 'Een uitzonderlijk talent!', noemde hij gyrofield in een lyrische post, de track 'Brinjal' 'een gestoord stuk muziek dat totale verwarring zaait op de dansvloer.' 

De plaat is ook voor Li een sprong in het diepe. ‘TJ stuurde een berichtje na die XL-release, en eerst stuurde ik hem vooral dansvloerplaten, tracks die uitgesproken anthems probeerden te zijn,’ zegt hen. ‘Maar… ik voelde er weinig bij, en bij hem landde het ook niet echt. Maar ik had ook ander spul op de plank liggen, veel raarder en geschreven na een emotioneel turbulente periode.’ En daar sloeg Objekt op aan. ‘We zijn maanden over-en-weer gegaan: deze bas klinkt drassig, wat vind je hiervan? Ok, en nu? Hij snapt hoe het is om een track te overdenken, zo’n klankbord is heel verfrissend.’

Waar gyrofield lange tijd werd onthaald als drum ’n bass-wunderkind, ligt Suspension of Belief gevoelsmatiger dichterbij een type als Djrum, die zich ook door de mazen van house, techno, breaks, IDM, dub en zelfs free jazz beweegt. ‘Ik wilde me meer focussen op compositie, het voelde logisch om jazz drumgrooves te referencen, het gevoel van swing in jazz. Op de laatste track bijvoorbeeld wilde ik een soort chopped-and-screwed jazzshuffle en manische energie. Omdat ik zelf geen instrumenten speel, heb ik veel gesampled van free jazzmuzikanten, van Kan Tae Kwan, Anthony Braxton en Patrick Shiroishi. En ik ben geïnspireerd door oude houseplaten, releases van Rephlex, van Boards of Canada…’

Nog een belangrijke inspiratiebron: de staat van onze wereld. ‘Het is iedere keer hetzelfde riedeltje. Ik ben geboren rond het einde van de oorlog in Irak, heb de financiële crises van 2008 meegemaakt, de radicalisering van de burgerrechtenbeweging in Hong Kong. En nu gebeurt alles opnieuw. Waar staat het mondiale noorden voor? Hoe kunnen mensen wat er gebeurt in Gaza zien als een ver-van-mijn-bed-show? Het raakt ons allemaal. Dat is punk: nadenken over een alternatieve toekomst. Elektronische muziek is geboren uit vrijheid, een viering van gemarginaliseerde groepen. Dat gevoel hoor je in de eerste track, een soort hoop en viering.’