En hij duurt lang. Op camping 2 is er maar een 'wasbakken-rave' georganiseerd (thema: slopen), want in Lima is het te druk. Wellicht daarom is de joekel van een Heineken-tent vannacht open tot 03:00 uur. Basshall is een concept van Kybba, Tribal Kush en Nems, die hier dancehall en alles wat ook maar een beetje bubbelt vurig laten klinken. De soundtrack van ‘The Fast and the Furious: Tokyo Drift’ komt voorbij, we horen Sean Paul, het Braziliaanse ‘Baiana’, ook Rihanna. De drie guys lijken niks fout te kunnen doen bij hun publiek, alles wat ze draaien wordt met gejuich ontvangen. Ze zijn omringd door een grote groep Lowlanders die van alle omringende podia nog de meest uitbundige moves laten zien; ze worden omlijst door vlammen en sterretjes-achtig vuurwerk. Ook hier wordt er gesloopt, maar wel op een stuk gezelligere manier dan bij Lima verderop.
Net als dat er morgenochtend een einde komt aan Lowlands, is er nog een zekerheid: het middeleeuws-getinte Het Bacchanaal in Lima gáát maar door. Terwijl de Alpha al snel na de laatste act zowat half afgebroken is, staan Kees van Hondt en Captain Keith nog steeds ‘heidense tanzmuziek’ op te voeren. De beveiliging rondom Lima heeft het zwaar en moet de hele nacht mensen met stoelen, losgerukte bomen en complete campingsets achterna rennen – niet alleen hier. Een picknicktafel wordt door de security uit de tent geplukt en wordt net zo snel weer meegenomen door een groepje rennende Lowlanders. Het is slapstick en strijd tegelijk en geeft maar aan hoe er over de zondagnacht wordt gedacht. Deze hebben we.
Klamme lichamen en luie pasjes
Ondertussen merk je dat er op zondag nog opvallend veel Lowlanders rondlopen. De camping en uiteindelijke terugreis slokt mensen pas veel later op; iedereen wil die laatste uren nog meepakken. Waar ALLES uit de nacht wordt gehaald is X-Ray. Roi Perez geeft dansers na twee uur avontuurlijke en allesomvattende duisternis van Club RAUM-resident BASHKKA een duidelijke boodschap af: feesten tot het einde zul je, en wel met mij. ‘Can You Party (Steve Mac Remix)' van Todd Terry is de vlammer waar Roi Perez mee opent. Ja, mensen, kunnen we nog feesten? Het lijkt geen probleem. Klamme lichamen schuren naast elkaar heen, de danspassen worden steeds een beetje minder uitgesproken. Het is laat. Daar heeft de Berghain / Panorama Bar-resident geen boodschap aan. Hij blijft in het feestthema, ‘The Party 2001’ (Lovecity Club Mix Two)' van Kraze trekt mensen over de streep. Dit wil je toch? Dit maakt het allemaal weer zó waard. De boodschap is lekker on the nose, net als alle zonnebrillen vooraan. Maar het werkt! En het wordt ineens weer heel druk.
De Lowlands-nachten kwamen dit jaar over de hele linie wat minder soepel op gang. Heus niet overal, maar vooral mensen die niet snel een plekje in Adonis, X-Ray of in De Haciënda hadden bemachtigd na de dag-acts, leken te blijven dwalen. Waren we dan te moe van alle acts overdag? Wordt het publiek ouder of kan het jonge publiek de aansluiting met de programmering nog niet helemaal vinden? Maar zondag laat zien: de behoefte om te dansen op Lowlands is er nog steeds. Dansers weigeren het weekend los te laten. Misschien is dat het geheim van de zondag: iedereen weet dat het op is, en juist daarom gaan we nog een keer helemaal kwijt.
Hop hop hop, Lowlands in galop
Vroeger in de nacht doet TWIENA haar ding in Bravo, en verzilvert daarmee haar groeispurt. Waar HorsegiirL eerder op de dag al dol galoppeerde, doet TWIENA dat met nóg meer overtuiging. Alles wat ze draait heeft dat typische drafje waarop je vanzelf gaat bouncen. ‘Keep Back’ van JXXXO is zo’n track waarmee ze laat zien dat ze de hype meer dan waard is. Twee uur lang trippy techno, hard maar nooit té: TWIENA overschreeuwt zich niet en geeft ruimte aan DJ HEARTSTRING, het melancholische, lollige trance-duo uit Berlijn.
Voor het eerst staan de twee na elkaar geprogrammeerd. DJ HEARTSTRING speelt eigen werk, waaronder het nieuwe ‘Forever (if u need it)’, een hint naar een serieuzere koers, al blijven de superzoete vocalen en 150 BPM onverminderd aanwezig. Daarna is het aan DJ Gigola en SALOME om dat tempo vast te houden. De nog heel jonge SALOME pakt het giga closing slot met verve, knap hoe ze dat zonder schroom lijkt te doen. Eerder speelde ze al een grote show als Soenda Indoor, maar Bravo is toch nog een stapje hoger. DJ Gigola draait opgevoerde hits en gooit er ook dé viral Fatima Yamaha-remix in. ‘Ik ben bij de Bravo,’ schreeuwt een jongen aan de telefoon tegen zijn vrienden. ‘Denk ik dan. Maakt niet uit ook, het klinkt lit!'
Loodzware voeten
Wie compleet los staat van welke hit of trend dan ook is Thys, de Nederlandse producer die bekend is van Noisia (wie herinnert zich die afscheidsshow met een cameo van Skrillex nog?) en dus van zijn soloproject, onder zijn eigen naam. Thys doet al jaren zijn eigen ding: drum & bass maken en spelen. En sinds een jaar of twee heeft hij ineens ook veel credibility op festivals die over heel andere muziekstijlen gaan. Deze slot in India voelt dan ook als de grote overwinning en die pakt hij met verve. Hij stopt een beetje eerder, en dat is niet zomaar: hij haalt zijn oude groep, Noisia, voor tien minuten het podium op. De reünie!!! Goud, puur goud. Zo passend op de zondag in India, die traditiegetrouw aan dit genre gewijd is. De set van Hamdi hierna is ook een echte highlight te noemen. Deze vrolijke Brit vuurt grime en dubstep op dansers af zonder ooit gas terug te nemen en klinkt als een raceauto waarvan de bestuurder een loodzware voet heeft. Pfffff. Op momenten zakken de led-schermen naar beneden en sta je echt versteld van hoe technologie kunst kan verheffen.
En net als Noisia eigenlijk gestopt is, maar tóch weer terugkomt, wijden ook wij Lowlanders ons opnieuw aan de zondagnacht. We gingen echt niet eindigen in de ArmadiLLow, toch? We gingen toch stoppen? Mooi niet. We komen ook nog één keer terug, voor de verrassingsset van Oceanic b2b Oberman, de combi van huisvriend en labelbaas van Nous’klaer. Het Rotterdamse label brengt de ene na de andere parel van een plaat uit, en staat erom bekend stijlvolle lusjes te reigen tussen ambient, techno en indie. Muziek op dit label moet aan een kwaliteitsstempel voldoen en klinkt vaak dromerig, melancholgisch of op een andere manier diep emotioneel. Deze back-to-back is een cadeautje dat je als bezoeker zomaar in je schoot geworpen krijgt. Meetsysteem komt voorbij, net als 'Happy Highs' van Nyra. Dat is het: een high voor Lowlands.
Daar gaat ze
En als er één moment is dat dit jaar zal bijblijven, is het wel Erica van Eerdenburg. De Lowlands-directeur die 24 jaar de koers bepaalde, de nachten groter zag worden, en al jaren aangaf dat elektronische muziek en de nacht terrein zou winnen.
Om middernacht verschijnt hij in Adonis als Erica, in complete drag, en zwaait hij ons uit. Het is zó leuk dat hij dit doet en het vat Lowlands perfect samen. Erica performt ‘Ich Bin Wie Du’, misschien een knipoog naar het feit dat de festivalbaas vanaf vandaag de scepter doorgeeft en één van ons wordt. Daarna neemt Joost van Bellen het over van Shady Lady (die eerder dit weekend ook al schitterde), en voelt alles weer als altijd in Adonis: muzikaal on point, vrij en bloedserieus over het vieren van jezelf. Hier was het dit weekend elke nacht het gezelligst, het meest aan, en consistent het drukst. Laat die Adonis-energie de komende jaren maar verder rondzingen, dan weet je zeker dat Erica’s nalatenschap in veilige handen is en hoeft zij zich er alleen nog zorgen over te maken of haar wimpers blijven plakken.