Album van de week (40): Illuminati Hotties

Moeiteloos drijft Sarah Tudzin, aka Illuminati Hotties, op een opblaas-donut in een zwembad. ‘Squeezin' a mеlty scoop of ice cream /I let it drip across your backseat’ zingt ze terwijl ze met een fel oranje badmuts flaneert over het water. 'Pool Hopping' is een van de leukste indierocktunes van het jaar: met een oorwurm van een gitaarriff een cute meebrulrefrein én stevig genoeg om ook een moshpit op te kunnen starten. Bij die single hoort ook een album: Let Me Do One More. 

Eigenlijk had dit album al veel eerder uit moeten komen als opvolger van debuutplaat Kiss Yr Frenemies. Maar door een kink in de kabel met haar vorige label (iets met de grote bazen die creatieve muzikanten uitmelkten) was Tudzin genoodzaakt dat plan aan te passen. Ze slingerde een mixtape de wereld in om onder haar contract uit te komen (wat ongepland een groot succes werd) en sleutelde ondertussen verder aan het nu derde album van Illuminati Hotties. Deze nieuwe plaat brengt ze dan ook uit op haar kersverse eigen opgerichte label: Snack Shack Tracks. 

En met obstakels in het leven en een nieuw label komt ook een nieuw geluid. Waar de Amerikaanse op haar debuutalbum een upbeat eenduidig indierockgeluid liet horen, gaat Let Me Do One More alle kanten op. In het door haarzelf uitgeroepen genre tenderpunk haalt Tudzin uit naar dingen die haar dwars zitten: de oppervlakkigheid van Los Angeles, kapitalisme en sluimerend seksisme. Het gaat van het rustige surfrock-achtige nummer ‘u v v p’ (compleet met guest appearance van Buck Meek van Big Thief) naar uptempo punkplaten, zoals het spottende ‘Joni: LA’s No. 1 Health Goth’ over hippe mensen uit LA met neusringen en die doen aan sap-detox-kuurtjes:  ‘Joni's on a juice cleanse’/ Joni doesn't need friends.’

Het is dat messcherpe spot wat de Illuminati Hotties op de kaart zet. In het goed georganiseerde chaos nummer ‘ MMMOOOAAAAAYAYA’ (spreek uit als MOE!) gilt Tudzin haast manisch: ‘Text me, touch me, call me daddy!’  Terwijl ze halfnaakt een bak groene drek over zich heen krijgt, à la Nickelodeon in de jaren nul. Het is een cynische verwijzing naar de ‘mannelijke blik’. Het is waar de kracht van Illuminati Hotties in schuilt: ze pakt grotere maatschappelijke thema’s en gaat die persoonlijk te lijf. Vaak met een satirische knipoog, maar vaak genoeg met bloedserieuze blik.