BKS22: Mura Masa is zoveel meer dan een veredelde karaokeshow
Petitie om zangeres Fliss met terugwerkende kracht op de BKS-poster te zetten
Producers van dancemuziek; je ziet ze nog wel eens op de line-up van een festival met tussen haakjes ‘dj-set'. En als het toch een live-set is, is het bidden dat het meer dan een veredelde karaokeshow is met wat gehusselde samples uit Ableton. Onder aanvoering van Disclosure zagen we al een tijd terug dat een live-set leuker kan zijn met de nodige percussie en live-instrumenten, maar vertel maar wat nu echt is en wat van een bandje komt. Om nog maar te zwijgen hoe onmogelijk het is om alle gastvocalisten op dezelfde avond in te vliegen.
Die angst zou je ook kunnen hebben als je in de goedgevulde TWO wacht op Brit Alexander Crossan aka Mura Masa. Op het podium: een brede tafel met aan weerszijden wat trommels en bekkens, maar al vanaf opener ‘Demon Time’ worden alle zorgen direct van de kaart geveegd. De meest timide man van het hele festival blijkt acht handen te hebben die de samples, drums, toetsen en zelfs op gezette momenten gitaar bedienen.
Wat Crossan zelf tekort komt aan charisma, wordt niet alleen door zijn eigen muziek ruimschoots gecompenseerd, TWO valt ook als een blok voor zangeres/danseres Fliss. Met een bereik van absurd veel octaven, neemt zij álle vocale honneurs waar, dus dat betekent dat zij zowel de verses van o.a. Charli XCX (!) en Slowthai (!!) voor haar rekening neemt, slinks beweegt op de beats en als een volleerde hype-woman de TWO compleet meekrijgt in een call and response bij de absolute banger ‘Deal Wiv It’. Tel daarbij de sublieme 90’s visuals op en je hebt een totaalbeleving te pakken waarvoor je niets anders dan lof kan hebben.
Enig smetje? Nieuwe plaat ‘E-motions’ is een vederlichte UK garage-track in de stijl van Shanks & Bigfoot die duidelijk nog moet landen. Dat weet de producer waarschijnlijk zelf ook, want de track zit tegen het einde aan verstopt voor de drietrapsraket die ‘What If I Go?’, ‘Lovesick’ (natúúrlijk kan Fliss ook al klinken als A$AP Rocky!) en ‘Firefly’ heet. Een toch al extatische TWO weet niet meer waar het het moet zoeken, buitelt over elkaar heen en zelfs een sitdown is niet ver te zoeken bij ‘Firefly’. Het is bijzonder om te zien hoe snel Crossan wisselt tussen toetsen, samples en vellen en de uithalen van Fliss. Het oorverdovende applaus daarna is niet meer dan terecht.