Album van de Week (40): Jorja Smith

Na de release van haar debuutalbum Lost & Found in 2018 groeide Jorja Smith uit van een vrij anonieme Britse twintiger uit tot een regelrechte ster, met haar soulvolle r&b over het opgroeien in een maatschappij in verval. Voor Smith was het moeilijk om ineens onder een vergrootglas te liggen, helemaal in combinatie met haar verhuizing naar het hectische Londen. Ze wist niet meer wie ze was, ging aan haar eigen intuïtie twijfelen en werd een people pleaser.

Dus besloot Jorja Smith de metropool te verruilen voor Walsall, de plaats waar ze ooit opgroeide met zo’n twee procent van het inwonersaantal van Londen. Hier vond ze zichzelf terug in een boerderijhuisje, en samen met producersduo DAMEDAME* vond ze daar haar stem terug. Deze herontdekking vormt de rode draad op haar langverwachte tweede plaat falling or flying. Nog steeds met de puurheid van Lost & Found, maar nu doordrenkt in volwassenheid en zelfvertrouwen. Smith weet nu namelijk dondersgoed wie ze is. 

Niet dat ze dat wil delen met de wereld, want het is nog steeds dezelfde wereld die haar klein maakte. ‘Ask me about me again,’ daagt ze je fel uit over de dreigende percussie van ‘Try Me’. Smith gaat je toch niet vertellen hoe ze echt in elkaar steekt of wat er is veranderd sinds Lost & Found. Haar tijd in Londen heeft haar sceptisch gemaakt over de intenties van anderen. Op het melancholische, soulvolle ‘What If My Heart Beats Faster?’ geeft ze toe dat ze geen open kaart wil spelen, omdat dat in het verleden geregeld tegen haar is gebruikt. Ze bevestigt op de zwoele r&b-track ‘She Feels’ dat ze ‘tired of all the fake shit’ is, en steekt haar middelvinger op naar die bloedzuigers die haar alleen gebruikten voor beroemdheid in de duistere indieballad ‘Too Many Times’. 

Smith is dankbaar voor de oprechte mensen om haar heen. ‘Not all things last, but I got this pack,’ verzucht ze voldaan op ‘Lately’. En op ‘Backwards’, waar haar warme engelenstem nóg beter uit de verf komt door die prachtige strijkers, dankt ze haar ex: ‘I’d never have grown if you weren’t ‘round’. Maar het meest dankbaar is ze voor zichzelf en haar uithoudingsvermogen. Op het gospel-esque ‘Greatest Gift’ doet ze een ode aan haar jongere zelf. ‘I promise to make sure you’ll never fall far from your grace, I hope that you know you are never too far from your purpose,’ zingt ze vertederd en trots, ‘I hope you receive it wherever you are. I’m so thankful I’ve got you.’ falling or flying is Jorja Smith's oprechte, mooie liefdesbrief aan zichzelf, een belofte om altijd onvoorwaardelijk voor zichzelf te kiezen.