DTRH19: Janelle Monae superslick voor de buitenbeentjes

Jezus, wat is de show van Janelle Monae als headliner van dag 3 slick. Aanvankelijk ietsje té slick, zelfs. Het is zo’n show waar zelfs op de milliseconde vastligt wanneer ze zegt ‘hoe mooi jullie allemaal zijn’, waar elk danspasje geregisseerd is, zelfs hoe de kostuumwissels on stage gebeuren en onderdeel uitmaken van de show. Dat is niet per se erg, maar als je aan alles voelt dat niets aan het toeval wordt overgelaten, dan kan dat een afstand creëren met het publiek.

Tegelijkertijd is zo’n gelikte supersterrenshow precies wat ‘emotional sexual bender’ Monae wilde met haar laatste album Dirty Computer, door het verzamelde Nederlandse journaille bij OOR uitgeroepen tot beste album van 2018 en een hele heldere sollicitatie naar de grotere podia. Dit is haar eerste headliner-slot in Nederland, en hoewel ze hier niet echt de hits heeft om zo’n groot veld te dragen, heeft ze er wel de show voor.

Jammer alleen dat haar band aanvankelijk net te Amerikaans de spierballen laat rollen. In de Beyoncé-esque ballad ‘I Like That’ bijvoorbeeld, een dikke middelvinger naar alle fuckboys ter wereld, die veel te logge drums en een drakerige gitaarsolo meekrijgt. Maar vanaf ‘Pynk’ – inclusief de vaginabroeken van Nederlandse ontwerper Duran Lantink, die zelfs een shoutout krijgt – heeft ze beet. Het ziet er al heerlijk uit hoe de dansers in een rijtje staan te swingen, met daartussen ook alle bandleden met keytars. Dan predikt Monae het geloof van zelfacceptatie, juist ook als je een ‘dirty computer’ bent, een buitenbeentje in de wereld die nog altijd door witte heteromannen wordt gedomineerd. Trump komt meerdere keren voorbij: in ‘I Got The Juice’ nog subtiel met ‘If you try to grab my pussy cat, this pussy grabs you back’. En later heel erg duidelijk: ‘WE MOETEN DONALD TRUMP AFZETTEN.’

Dan worden ook haar torenhoge ambities nog duidelijker: natuurlijk de knipoog naar Prince in ‘Make Me Feel’, maar ook geweldige Michael Jackson-dansmoves terwijl alleen haar silhouet zichtbaar is en telkens weer referenties naar James Brown. Al helemaal in ‘Tightrope’, waarbij ze de band dirigeert terwijl ze zelf op de knieën valt. Superslick ja, maar geweldig geregisseerd.

HET MOMENT
Even lijkt de show toch te ontsporen, wanneer ze drie ‘dirty computers’ uit het publiek het podium op trekt. Allereerst een sassy jongen met roze zonnebril, die zijn beste danspasjes uitprobeert en duidelijk geniet van de schijnwerpers. Daarna een prachtige jonge vrouw met dreadlocks. En als laatste een meisje in nogal lomp papegaaienkostuum met regenboogvlag. Als dat maar goed gaat. Ja dus, tegen alle verwachtingen in blijkt die zowaar over de sickste moves te beschikken.

Voor meer Down The Rabbit Hole 2019 check je ons uitgebreide dossier