Zeno mixt pop en hiphop moeiteloos tijdens zijn albumreleaseparty
Brabanste rapper presenteert debuutalbum in de Hall of Fame
Twee jaar lang stortte de Rijense Zeno zich op het maken van zijn debuutalbum Aan De Rand Van Het Ravijn Bloeien De Meeste Bloemen. Het is een album geworden waarin hij misschien wel nog eerlijker is dan voorheen. Melancholischer dan we van hem gewend zijn, maar die melancholie siert Zeno wel. Vanavond presenteert hij het album met een releaseshow in de Hall of Fame.
In het voorprogramma vanavond: Mick Spek, ooit maakte hij nog liedjes met Joost, maar daar is niets van terug te horen in zijn huidige geluid. Feelgood hiphop á la Antoon afgetopt met funky zomerse gitaarriffs geleverd door zijn broer Alex. Pop met hier en daar wat rap dekt de lading eigenlijk beter. Weinig gevarieerde songs, simpel gevonden teksten zonder al teveel diepgang en op zijn vocalen is ook genoeg aan te merken. Erg vernieuwend is zijn geluid niet, maar Spek zal het hart van menig tienermeisje vast sneller doen laten kloppen. Toch horen we tijdens ‘Poppenkast’, een nummer dat Spek samen met Big2 en Rob Black maakte, dat rappen hem een stuk beter afgaat dan zingen en laat hij zien dat hij wel degelijk een verfrissend geluid kan brengen.
Wie het combineren van pop en hiphop een stuk beter onder de knie heeft is de 24-jarige Zeno. Het bewijs daarvoor levert hij meteen in het eerste nummer van zijn set; ‘Favoriete Waste of Time’ trapt af met akoestische gitaar en dromerige vocalen maar maken later ruimte voor trapdrums en rap. De rapper heeft er zin in vandaag: "Het is D-day voor mij, ben blij om mijn nieuwe muziek te delen met jullie en wat ik wil zeggen is: voel je comfortabel om te dansen of om stil te staan en te genieten van de muziek, wat je wilt. Voel je gewoon comfortabel om jezelf te zijn." We horen vanavond niet alleen muziek van het nieuwe album, ook oude nummers zoals ‘Beste Versie Van Mezelf’ en ‘Dichtbij’ krijgen een plekje in de set. Er is meer dan voldoende variatie te vinden in de nummers van Zeno, zonder dat de rode draad in zijn muziek verloren gaat. Het ene moment luistert het publiek aandachtig en stil naar de teksten in het openhartige ‘Ik Hoop Dat Je Dit Luistert’, het andere moment wordt er gedanst op het wavy ‘Zeven Zeeen’ en de dancebeats in ‘Blame iT On The XtC’. Zowel zijn zang als rap klinken clean vanavond, maar enigszins gespannen is Zeno over het brengen van ‘Vervloekt’: ‘Hij gaat raar hoog toch, maar let’s go.’ Zenuwen die nergens voor nodig blijken te zijn, want ook die hoge noten worden, weliswaar met (minimale) autotune, gewoon gehaald.