Genomineerd voor de 3voor12 Award 2024: Ploegendienst
Interessante woede in 22 minuten
Het blijft een uitstekende ingeving van Michiel Beffers (o.a. Firestone), Bastiaan Bosma (o.a. Aux Raus) en Bram Swarte (o.a. Malle Pietje en de Bimbo’s) om Ray Fuego (o.a. SMIB) te vragen als frontman van een nieuwe formatie. Okee, het duurde echt wel een tijd voordat het debuutalbum Ik van Ploegendienst verscheen - iets met corona - met het viertal had allang indruk gemaakt op niet de minste festivals en niet de minste voorprogramma’s. Met hardcore punk waarin de energie uiterst compact werd samengebald: het debuut was na 11 nummers in 17 minuten voorbij. Dit jaar verscheen de zeer geslaagde opvolger DSM-5. Deze keer wordt de vaart erin gehouden met 13 nummers in 22 minuten. Maar het is een album waar nog meer te haren valt.
Laten we vooropstellen: Ploegendienst is voor Fuego nog altijd een vehikel om zijn agressie en opstandigheid kwijt te raken. Al in het tweede nummer ‘De Kunst van de Animositeit’ pist hij in iemands soep en is hij duidelijik: ‘Ik haat mensen maar het is niet persoonlijk / Het is alleen persoonlijk naar jou.’ Maar de titel is ook een aankondiging dat de frontman bij zichzelf ten rade gaat, DSM-5 is namelijk het handboek voor de classificatie van psychische stoornissen. Fuego begint zijn donkere kant daarom dieper uit te lepelen. In ‘Perzisch Tapijt’ is ee hoop venijn en agressie richting een ex, maar besluit Fuego ook een spiegel op zijn binnenste te zetten: ‘Samen zijn is moeiljik en alleen zijn ook / houden van mezelf is dat ook helaas / de duistere gedachtes zitten dieper dan gevoelens / ik wil er tegen vechten / Maak geen schijn van kans.’
Als Fuego iets uit, zit er geen ruis tussen. Het wordt versterkt door een band die de punktraditie à la Black Flag kent en precies de gruizige sound heeft die bij het opgefokte sfeertje hoort. Maar meer dan het debuut is DSM-5 een gevarieerde trip. Er is ruimte voor spoken word in ‘Straatloze Prins’, het viertal is soms iets meer pop en de opvallendste keus is die voor de gasten. Vjèze Fur kan lekker klieren op ‘Hard’ maar de samenwerking die er het meest uitschiet is die met Spinvis. Tweemaal doet hij mee en het interessantst is ‘Interessant’ waarin de twee elkaar perfect vinden terwijl Spinvis heel Spinvis blijft en Ray Fuego heel Ray Fuego. Op DSM-5 is Ploegendienst niet alleen op rooftocht maar ook op ontdekkingstocht. Dit tweede album is daarin een zeer goede vangst.