PKP25: Queens Of The Stone Age is eigenzinnig als altijd

Na de teleurstelling van vorig jaar, toen Queens of the Stone Age hun headlineshow op Pukkelpop moesten annuleren, was dan eindelijk het moment daar. De band had beloofd de show in te halen en gelukkig maken Josh Homme en zijn mannen die belofte méér dan waar.

Stipt om 22:45 klinkt de intromuziek die haast doet denken aan een soundtrack uit de Efteling. Zodra de band het podium betreedt staat het publiek meteen aan. Bij het tweede nummer ‘My God Is the Sun’ breekt het publiek definitief los en voelt iedereen dat deze avond een bijzondere gaat worden.
Ondanks de recente gezondheidsproblemen van Homme klinkt zijn stem krachtig als altijd. Na het nummer ‘Burn the Witch’ daagt hij het publiek uit met de woorden: “Pukkelpop, are you fucking awake?”. Het antwoord is een oorverdovend ja.
Met perfect afgestemde lichtshows – zoals we van Pukkelpop gewend zijn – en strak spelende muzikanten is extra poespas op het podium niet nodig. Gitarist Troy van Leeuwen schittert met gitaarsolo’s onder meer tijdens ‘Paper Machete’, terwijl Homme na ‘No One Knows’ benadrukt: “The festival ain’t over.” Hij grapt dat ze het nummer twintig keer zouden kunnen spelen, maar besluit het publiek juist een mix van klassiekers en verrassingen te geven. Elke setlist van de band is net anders. Hits als  ‘I Sat by the Ocean’ worden gevolgd door het zwoele ‘The Vampyre of Time and Memory,’ een moment van ademhalen voor het publiek.
Tijdens ‘Straight Jacket Fitting’ zoekt Homme de interactie op met de fans vooraan, begroet ze persoonlijk en tovert het publiek om tot een massaal achtergrondkoor. Zijn humor ontbreekt overigens niet vanavond, bij de bandintro stelt hij zichzelf bijvoorbeeld voor als Will Smith. Het emotionele hoogtepunt volgt bij ‘Make It Wit Chu’, luidkeels meegezongen, waarna ‘Go With the Flow’ en een scheurende ‘Song For The Dead’ het veld bijna doen ontploffen. Queens of the Stone Age bewijzen vanavond wederom dat ze meer dan thuishoren op de mainstage.

Na afloop wordt de traditionele vuurwerkshow ingeleid met een statement over onrecht in de wereld. Op beats van verschillende nummers knalt het vuurwerk de lucht in, afgesloten met confetti in de kleuren van de Palestijnse vlag. Een indrukwekkend slotstuk van een festival dat dit weekend niet alleen muzikaal, maar ook maatschappelijk een krachtig statement maakte.