Beestachtige avond bij The Cat's Cult met Poodle en Grote Geelstaart

Er zijn weinig dingen zeker in het leven, maar dat de eerste woensdag van de maand Cat's Back - in samenwerking met poppodium 013 – wordt omgetoverd tot punk/garage stage? Dat is zeker. In het piepkleine kroegje staan op een koude winteravond psychedelische noiserockers Grote Geelstaart (vernoemt naar de vis) en garagerockende poppers Poodle. Wij hoeven de kat niet uit de boom te kijken om te weten dat deze combi zo had moeten zijn. Dit kán alleen maar een beestachtige avond worden.

Het Rotterdamse vijftal Poodle stond al twee keer in Tilburg geboekt, maar spelen vanavond eindelijk voor het eerst. Drie keer is scheepsrecht en de superdansbare en humoristische garagepop doet het goed. Zo doen we tijdens 'Shark' met z’n allen alsof we nog nat zijn van het strand en niet van het winterse weer. De knuffelbare band maakt uptempo garagepop vol verrassingen. ‘Labracadabrador’ begint met een groovy bas en kunnen we meteen daarna rekenen op schelle, meerstemmige zang en snerende gitaar. De stervormige tamboerijn wordt enthousiast afgewisseld met koebel en zelfs een scheidsrechtersfluitje is voor Poodle niet te gek. Eigenzinnige outfits, rinkelende oorbellen en ietwat gewaagde verzoekjes uit het publiek zorgen voor een gezellige chaos waar je wel bij móet lachen, Oe lah lah!

Grote Geelstaart, vijf piepjonge gasten uit Zeeland, komt in een wel heel net tenue vanavond als tweede de Cat’s Back op stelten zetten. Ze werken keihard aan het op de kaart zetten van hun eigenwijze muzikale anarchie. Hoe alle instrumenten, pedalen, kabels én de band op het kleine podium passen is een mysterie maar, vooral een hoop gepas en -meet. Toch zorgt de band ervoor dat het werkt.

Want wanneer ze beginnen met spelen wordt het al snel duidelijk dat al deze apparatuur geen overbodige luxe is en wordt ieder onderdeel van de uitrusting uitvoerig gebruikt. In de ietwat krappe opstelling verandert gitarist Jesper Rottier snel in een tweede drummer, pal tegenover drummer en vocalist Finley Nijsse, een duo waar we onze ogen niet vanaf kunnen houden. Ondertussen blijkt toetsenist Danny Rottier ook nog saxofonist en kan Nijsse ook fluiten. Er is dus wel degelijk method to the madness. Al dit slagwerk gaat niet altijd zonder slag of stoot en krijgt de geluidsman meermaals de vraag of diverse instrumenten wat harder kunnen.

Richting het einde van de set vormt zich voorin de zaal een moshpit gehuld in Grote Geelstaart merch. De band zelf komt geen haar te kort om mee te zwieren en gaat op het podium, op de vloer en zelfs op de bar, even hard als de menigte. Je zult je dan ook verbazen hoe ongekend veel geluid er precies uit een band met zulke nette schoenen kan komen.