De Spot oogt als huiskamer voor a balladeer

Meermaals per jaar programmeert De Spot een aantal singer-songwriters uit binnen- en buitenland. Vanavond staat a balladeer op de affiche, zonder een voorprogramma.

Voor het normale podium is een kleiner podium neergezet, en waar normaal gesproken het publiek staat, staan nu een aantal stoelen en tafeltjes, omringd door kaarslicht. De afstand tussen a balladeer en het publiek is zo nog kleiner en wellicht ook intiemer. Enorme toestroom van publiek is er vanavond niet, al maakt dat maar weinig uit.

A balladeer (Marinus de Goederen) opent de avond akoestisch, alleen met zijn ukelele en zijn stem. Puur, krachtige stem met soms iets wat droevige teksten vertolkt hij zijn songs. Waarmee zijn platen (inmiddels vijf studioalbums, waarvan 1 kerstalbum) met volledige band worden ingespeeld, gaat a balladeer vanavond terug naar de basis, namelijk zijn stem begeleid met gitaar of piano. Niets meer, niets minder. Wel heeft hij een enorme pot zelfspot meegenomen met een flinke scheut droge humor, om zo nu en dan de boel wat op te vrolijken. Het publiek zelf is muisstil en elke tik, glas of wat voor geluid dan ook, is er een teveel. Een pot met herinneringen wordt opengehaald, als vandaag exact 20 jaar geleden de Amerikaan Matthew Shepard overleed. A balladeer schreef over hem het nummer ‘Poster Child’ ter nagedachtenis. De mobieltjes worden erbij gepakt, als ‘Swim With Sam’ wordt ingezet. Een hit van weleer, maar nog steeds even herkenbaar, ookal heb je het nummer nog nooit gehoord.
Na een rits van nummers sluit a balladeer de avond, wederom akoestisch en onversterkt de avond af met ‘Incompatible’, wat uitmondt in een redelijk onverwacht meezingnummer.

Dat de zaal vanavond niet stijf uitverkocht is, deert men niet, maar dat a balladeer weer een paar fans erbij heeft, is meer dan waardig. En dat voorprogramma? Dat heeft hij niet nodig gehad.