Mauro Pawlowski: een gecontroleerde chaos

Belgisch' veelzijdigste artiest in Gebouw-T: Mauro Pawlowski! We zouden werkelijk de laatste zijn om in superlatieven te spreken over zijn bijdrage aan de Belgische muziekwereld te schrijven, maar toch even een spoedcursus in bulletpoints: Evil Superstars, dEUS, Gruppo di Pawlowski en nog zo'n negentig projecten. Met een solotour door heel België en slechts één gig in Nederland belooft het een spektakel te worden. 

En een spektakel was het, vooral als Maurits Pauwels, Pawlowski, zijn optreden begint en na één nummer akoestisch een steengoed folknummer te spelen gaat het roer om en komt er een cockrock-riff door een bandje wat door de speakers klinkt en duikt Pawlowski in een freak van een rocker die een microfoon in een toeter laat slingeren en af en toe toetert. Je verzint het niet. Maar die geflipte plottwists maken het geniaal. "Mijn naam is Mauro Pawlowski. Onthoud die naam, dat kan nog wel eens wat gaan worden", begroet hij iedereen. En zo gaat Pawlowski van rock naar folk naar noise naar poezië begeleid door zichzelf. Het is absurd, het is geniaal en het is haast performance art. Eentje om te onthouden terwijl je niet weet wat je in hemelsnaam hebt gezien.