Na een dag vol hoogtepunten blikken we terug op wederom een ijzersterke editie van Weitjerock. Liefhebbers van garagerock, Belpop, dance en indierock konden vandaag genieten van optredens die spetterden van plezier van de artiesten, die er duidelijk zin in hadden. WeitjeRock is zichzelf aan het ontwikkelen van een kleinschalig naar een middelgroot festival. De dubbele mainstage werkt erg in het voordeel van het festival. De organisatie en techniek zijn erg goed geregeld, het geluid stond nergens écht te hard en kleine technische foutjes werden snel opgepakt. We kijken al uit naar volgend jaar.
We zijn dit jaar weer op WeitjeRock! In IJzendijke komen België en Nederland steevast bij elkaar om te genieten van elkaars muziek. Is het gras voor beide partijen altijd groener aan de overkant? Voor de Belgen is het ontdekken geblazen met Pip Blom en Iguana Death Cult, voor de Nederlanders is het klassiekers aaneen rijgen met Millionaire en Absynthe Minded.
Millionaire
Goose
De Belgische band Millionaire is aangerukt om het programma als één na laatste act op de weide in te vullen. En hoe! Na dampende shows eerder dit jaar op Rock Werchter en Vestrock mag nu het publiek in Ijzendijke de kunsten van Millionaire aanschouwen. De set kent echter flink wat technische tegenslag en de tech-guy krijgt het er flink van langs. Een microfoonstandaard geeft elektrische lading af, waardoor de leadzanger Tim Vanhamel flink wat schokken te verduren krijgt. Hij laat de standaard op de grond vallen, zodat de tech-guy het kan oplossen. Tot drie keer toe krijgt deze vrolijke vriend het niet voor elkaar. Vanhamel is kwaad, heeft nog enigszins zin om te spelen, en laat de set kortstondig stopzetten. Zo hebben we Millionaire niet eerder gezien, al ziet de act er buiten de technische mankementen om tiptop uit. Het is hard, ruig, rauw, en Vanhamel zelf is een losgeslagen projectiel. De beste man kan geen twee seconde stil staan, of hij vliegt alweer van links naar rechts over de bühne. Het is ondanks alle tegenslag een stevig en aangenaam weerziens. (JvM)
Na een op zijn zachtst gezegd ongelukkig gelopen optreden van Millionaire is het de taak van Goose om de nacht te redden en WeitjeRock de afsluiter te geven die het verdient. Vorig jaar, enkele kilometers verder op Crammerock zagen we de electroband nog met een drummer op de planken, nu staat de band à la Kraftwerk op het podium. Vier mannen met hun synths op een rij die oerharde en lompe beats pompen over de menigte. Rustig opbouwend, zo rustig dat het bijna frustrerend is wanneer de drop van de beat komt. Maar als de drop er eenmaal is, is de weide volledig in handen van Goose. Langzaam voert Goose de weide naar hogere sferen en om met onder andere de electromonsterhit 'Synrise' de weide voor een laatste keer te laten dansen. (DdW)
Jett Rebel
Het is altijd even afwachten hoe een concert van Jett Rebel gaat zijn. Aan het begin van zijn carrière vaak energiek en onder invloed, tegenwoordig soms wat matig en voorspelbaar. Nederlands grootste popster doet altijd lekker waar hij zelf zin in heeft, en dat is ook aan zijn nu al grote discografie te merken. Lichtelijk sceptisch gaan we naar de stage waar het herkenbare 'Jett'-neonlicht op ons hangt te wachten.
Wat gebeurt er? Na amper twee nummers zijn we volledig om. Zelden hebben we Jett Rebel en band zo gefocust, scherp en entertainend gezien. Natuurlijk komen de hits voorbij, maar in het uur dat hij krijgt speelt hij sommige nummers zo lang uitgerekt, maar zó ontzettend strak dat het moeilijk is om stil te blijven staan. Oude nummers gaan volledig op de schop en worden volledig gestript van hun rocksound en omgevormd naar R&B-pop. Jett Rebel is ondertussen met zijn onuitwisbare grijns op zijn gezicht de stuiterbal zelf. Jett Rebel heeft er écht zin in op WeitjeRock, en trakteert het publiek op de beste show die we ooit van hem mochten zien in Zeeland.
Eén van de beste optredens, zo niet het beste van heel WeitjeRock. Die hadden we niet aan zien komen. (DdW)
The Van Jets
Je zou bijna vergeten dat het intussen veertien jaar geleden is dat de toen nog piepjonge gastjes van The Van Jets de Humo's Rock Rally wonnen. Vele klassieke albums zijn intussen uitgebracht, maar het is met het meest recente album 'Future Primitives' waarmee de band het hoogste scoorde op de albumcharts in België. Om na veertien jaar nog steeds op de top van je carrière te spelen doen er niet veel na.
Op WeitjeRock spelen de Belgen dan ook een prima set. De flamboyante zanger Johannes Verschaeve hoeft nog steeds weinig te doen om het publiek uit zijn zwierende handen te laten eten, terwijl hij de ene Belpop-classic na de ander uit zijn jankende gitaar krijgt. 'Two Tides of Ice', 'The Future', 'Shit to Gold'. The Van Jets gaan soms richting auto-pilot maar na veertien jaren aan weides rocken is het ze vergeven. The Van Jets blijft een kracht om nog steeds rekening mee te houden. (DdW)
Absythe Minded
Sinds de zeer geslaagde comeback van vorig jaar is Absynthe Minded niet meer te stoppen. Met het nieuwe album 'Jungle Eyes' heeft de band rond Bert Ostyn (gitaar/zang) een handvol onmisbare songs aan hun toch al indrukwekkende liveset toe kunnen voegen. Vandaag op WeitjeRock is het naast nieuw materiaal vooral hits die de revue passeren, 'Kingpin', 'My Heroics, Part One', 'Beam' en natuurlijk de klassieker 'Envoi' waarmee de band met de zon op zijn hoogtepunt de weide tot langzaam meewiegen maant. Ostyn is in topvorm, de setlist is ondanks de vele crowd pleasures spannend genoeg. Belpop op zijn best. (DdW)
The Clement Peerens Explosition
Een stukje onvervalst Antwerps werelderfgoed opent de avond in IJzendijke. The Clement Peerens Explosition (CPex). Het alterego van Hugo Matthysen en zijn makkers brengen rock met een knipoog in Antwerps dialect. Wereldberoemd in Vlaanderen en nu dus ook in IJzendijke. Want wie radiozender Studio Brussel wel eens op heeft staan kan de Cpex-hits zo meebrullen. 'Boormachien', 'Dikke Lu' en natuurlijk "Vinde Gij Mijn Gat (Niet te Dik in deze Rok)?" Het laatste nummer wordt gebracht als een soort onnodige toegift, waar het sarcasme vanaf druipt.
De band zelf is eigenlijk een all star trio dat zich eens lekker laat gaan. Het macho typetje Clement Peerens (spijkerjas zonnebril), ADHD gitarist Sylvain Aertbeliën - die eigenlijk Ronny Mosouse heet en die u kunt kennen van The Radio's - en drummer Dave de Peuter (Aram Van Ballaert) die in het dagelijks leven gitaar speelt bij onder andere Novastar. Een mooie parodie, met sterke muziek en humor zonder dat het echt platvloers wordt. Daar houden we wel van. (GK)
The Very Very Danger
Iguana Death Cult
The Very Very Danger is al vanaf het eerste nummer de coolste band van het festival. Een Moog synth, een houthakkende drumster en Ian Clement (Wallace Vanborn) die als een geschift beest ziedende basriffs over de weide heen giet. Noise, punk en stoner, ongelooflijk catchy, en zoals de bandnaam al aangeeft, heel, heel gevaarlijk snel. Problemen met de basgitaar kan The Very Very Danger niet stil krijgen, en de band herpakt zich snel om er weer schreeuwend bovenop te komen. De set duurt veertig minuten maar het vliegt zo snel voorbij dat het als twintig minuten aanvoelt. Een optreden dat te snel voorbij gaat, een goed teken. (DdW)
Iguana Death Cult, de liefdesbaby van surfrock en garagerock à la The Oh Sees weet al een vroeg hoogtepunt neer te zetten met hun gekke-bekken-rock. Ze komen dan wat moeizaam op komst met technische problemen van de gitarist maar zo in de tweede helft scoren ze hoogtepunt na hoogtepunt. De zanger hitst het publiek op, de eerste dansjes worden voorzichtig gedaan en de eerste wapperende haren zijn ook al gespot. Echt los gaan wil het niet, maar Iguana Death Cult laat een behoorlijke indruk achter. (DdW)
Pip Blom
Millennials
Steeds meer bezoekers weten de weide in IJzendijke te vinden. Na het stevige werk van Iguana Death Cult is het even schakelen voor het iets minder ruige Pip Blom. Indierock is wat men maakt. Pip en haar band hebben wat weg van Courtney Barnett, maar dan met melodische zang. Pip Blom ziet op het eerste gezicht uit als een liefkozend schoolmeisje met een schoolbandje, maar zodra ze haar strot opent, verandert dat al vlug in een serieuze rockchick. Het rammelt, maar blijft binnen die uitwisbare lijntjes. Heerlijk. En het publiek, dat doet mee. Het Britse BBC6 is fan, WeitjeRock is ook al fan, nu de rest van muziekluisterend Nederland nog. (JvM)
Millennials, een niets-aan-de-hand bandje met zomerse indieliedjes, speelt de zon van achter de wolken vandaan, maar maken voor de rest weinig indruk. Met weinig interactie onderling en naar het publiek toe komen de nummers niet echt goed tot hun recht, hoe overenthousiast de drummer ook is. De rest van de band staat er maar een beetje bij te staan. Wanneer Millennials een tandje bijschakelt en van zomerse indiepop naar rock switcht lijkt het meer een vreemde stijlwisseling die niet echt past. Prima om bij in het gras bij te liggen luisteren, maar echt spannend wordt het nergens. (DdW)
Charades
Our Common Sense
Charades, aangekondigd als ‘boze pop’ die beter als ‘gefrustreerde rock’ kan worden bestempeld, doet weer waar ze het best in zijn: pittige emorock knallen terwijl zowel de gitarist als bassist de frustratie uit hun lijf gooien door links en rechts met hun gitaren te zwaaien. Charades wordt per optreden beter. De songstructuren worden ingewikkelder. De gitaar krijgt steeds meer aandacht. De bas en drums complimenteren elkaar steeds beter en de optredens zelf worden een echte show. Charades is een band die het lokale circuit aan het ontgroeien is. (DdW)
WeitjeRock wordt stevig op gang getrokken door Our Common Sense. Deze metal-Belgen wonnen bandwedstrijd Steenworp en mogen zodoende dit festival openen. De Vlamingen slaan zich er goed doorheen. Vol enthousiasme storten ze hun mix van metal, sludge en stoner uit over het handjevol publiek. Frontman Thomas de Wispelaere brult de longen uit z'n lijf en probeert alle energie die hij heeft over te brengen op het publiek. Een lastige taak. Zeker voor een metalband op een niet-metal festival. De set van Our Common Sense is ook direct het hardste half uur van de dag. U gebracht door een band waar we hopelijk nog veel van gaan horen. (GK)