Charades wint tweede voorronde Spectra

Stolen Moon wint harten publiek

Tekst: Dennis de Waard Foto's: Laurien de Feijter ,

Even leek het alsof slechts twee bands tegen elkaar moest spelen, maar last-minute zijn er nog vier deelnemers in de race voor een plek op Klomppop en een flink prijzenpakket. De voorronde van Spectra vanavond is er een vol verrassingen. De special act van de avond is de Utrecht/Groningse Audio Adam.

Aan Charades de ‘eer’ om voor een zowat lege zaal te openen. Het rocktrio uit Middelharnis is ontstaan uit de band The General Public en klinkt als een frisse mix van postpunk en rock. De band maakt niet de standaard ‘couplet-refrein-couplet-refrein’ liedjes, maar heeft serieus over zijn nummers nagedacht, en dat resulteert in een afwisselende set van ballads, popliedjes en serieuze rocknummers. Wel moet de band nog een beetje wennen aan het optreden in de huidige vorm (de band bestaat nog maar sinds deze zomer). Er ontstaan veel onnodige stiltes op het podium terwijl de juist set uitnodigt om alles aan een stuk door te rammen. Een serieuze kandidaat die weet waar hij mee bezig is.
 
Vervolgens Bekir Kolic & Julio Melio, de mannelijke helft van Letters From Nina, in een nog naamloze en experimentele setting. Vorig seizoen zagen we ze nog met Letters From Nina, maar nu de vrouwen weg zijn, is het afwachten wat voor geluid er overblijft. De meest getalenteerde muzikant, Julio Melio op gitaar, is overgebleven en weet nog steeds zijn stempel op het eindproduct te zetten. Zijn gitaarspel blijft betoveren, maar de stemgeluid van Kolic is ook niet onbelangrijk. Hoe klinkt het dan als je de twee bij elkaar op een podium zet? Het klinkt als muziek die je zou horen in een hippe koffietent, in de Appie en ergens onder de tag ‘indie’ bij je Spotify-afspeellijsten. Goede muziek, maar niet interessant genoeg om je een heel optreden te boeien.
 
Stolen Moon is terug. Sterker, krachtiger en nog steeds niet oud genoeg om een pilsje op de versterker te zetten voor tussendoor. Vorig seizoen al te zien, maar toen deed de band mee om “gewoon podiumervaring op te doen, niet om te winnen”. Nu staan de schoffies er weer, maar met één doel: Klomppop. Ze zijn beter geworden in het bespelen van hun instrumenten, beter in het schrijven van nummers en als een geheel staat er ook nu écht wat. Die cover van Nirvana is misschien wat overbodig, maar dan kennen de ouders massaal zijn meegereisd naar Ovezande ook weer eens wat. 
 
Als laatste is Vanilla Queen. Het is wel wat apart, een coverband bij een bandwedstrijd, maar ach. De klassiekers vliegen je om de oren, U2, Golden Earring, ga zo maar door. Er wordt strak gespeeld en gezongen, maar dat is net niet genoeg. De zangeres kijkt voor de teksten soms naar haar blaadje en dat is net killing. Kijkend naar een blaadje heb je het idee dat ze de nummers spelen, gewoon om maar een nummer te spelen, niet omdat ze het zo krachtig mogelijk willen brengen. De persoonlijkheid van de band lijkt hierdoor soms ver te zoeken. Maar daar lijkt Vanilla Queen geen boodschap aan te hebben, het publiek heeft het naar zijn zin en de pilsjes vloeien rijkelijk, dus dan zal het wel goed zijn.

Wie gaat er dan naar huis met de prijzen? Dat moet nog even op zich laten wachten, het podium staat namelijk klaar voor de band Audio Adam. De poprockformatie mag meteen bij het begin van de set rekenen op enthousiast gedans. Zanger Tjerk Koekoek weet gelukkig het enthousiasme op te pikken en maakt meteen van de rest van de set tot één vrolijke bedoeling. De muziek? Tja, pak een Kensington erbij, en dan heb je meteen wel een beetje de beste vergelijking, al is Audio Adam wat minder plat, wat meer aan de poppy kant. Vrolijke nummers die gaan over van alles en nog wat, maar eigenlijk ook weer net over niets. Echt diepgaand is het niet en misschien heb je de originaliteit van Audio Adam al in tien andere bands gezien, ze weten tenminste wel hoe je een publiek moet bespelen. Van begin tot eind.

Na een uurtje Audio Adam is het dan eindelijk tijd voor de jury om bekend te maken wie de beste indruk heeft achtergelaten. Stolen Moon heeft het hart gewonnen van het publiek (eigenlijk vooral van hun ouders), en mag naar huis met de publieksprijs. De band die de jury het meest heeft weten te overtuigen was Charades (maar dat had je al lang in de titel gezien). Een terechte winnaar? Ja. Het is weer een tijdje geleden dat we zo’n veelzijdige band hebben zien meedoen aan de bandwedstrijd, die ook nog eens echt een goed optreden weet weg te geven. Charades begint de dag na de overwinning ook meteen aan de opnames van zijn debuut-ep. Charades zien we volgend jaar naast Hunterstreet op Klomppop waar ze tegen elkaar zullen battelen.