VR15: Monster Youth niet zo monsterig, maar knuffelbaar

“Is-dit-nou-soundcheck-of-optreden”

Tekst: Dennis de Waard, foto's: André Joosse ,

Terwijl Vestrock danst op de tunes van headliner Arsenal, is er voor de rockers in The Living de laatste band geprogrammeerd: het Belgse Monster Youth. De naam doet denken aan gitaren uit de diepste krochten van de hel, maar Monster Youth blijkt aardig knuffelbaar.

De vier indierockers nemen hun tijd om aan de set beginnen, en weten het spelletje “Is-dit-nou-soundcheck-of-optreden” aardig lang vol te houden. Maar wanneer ze dan echt beginnen is het ook menens. Gitaren, drums op full speed, en het is de bedoeling dat ook de vocalen dat doen, maar die vocalen worden vaak overstemd door de instrumenten van eigen grondgebied. De bandleden gaan met professionaliteit met hun instrumenten om, maar het contact met het publiek is soms nog even zoeken, de zanger heeft daarbij ook een knuffelbaar gehalte.
 
Monster Youth weet te overtuigen, verliest soms de aandacht van het publiek, maar is op een missie. Iedereen in de tent moet los. Zo simpel als dat het klinkt gaat het de band soms ook af. Monster Youth knalt door de living, het zittende publiek deint mee met de nekken en voeten, en gaat op in de wirwar van muziek die onze zuiderburen brengen. Monster Youth is nog niet de grootste, is nog niet de grootste met kwaliteitsmateriaal, maar als elke band met zo’n missie speelt, dan kan het niet lang meer duren voordat ze groter publiek weten te bereiken. Maak je borst maar nat, Nederland, Monster Youth is coming!