Geert de Heer… hoe komt jouw bijdrage terecht op de cd ’shy but dirty’? Geert vertelt: “ze vroegen mij voor één nummertje, nummer negen (‘crazy all the time’) en daar hadden ze een lapsteel bij nodig…”. “Die partij heb ik toen ingespeeld en ze vroegen of ik dat bij de cd presentatie ook wilde doen’. “Ik zei meteen: ja, dat is leuk!!”
Wouter speelt ook in twee andere nummers mandoline en wilde graag dat Geert die partij van hem zou overnemen. “Dus dat heb ik ook gedaan, dan kan Wout zich op het gitaarspel concentreren”.
Is dit ook leuk voor jou? Wat betekent dit voor jou? Geert zegt: “ontzettend leuk”. “Na de pauze speel ik ook weer mee”. “Het zijn allemaal nummers die ik persoonlijk nooit echt speel, maar die ik via youtube heb geluisterd om me voor te bereiden, speciaal voor deze gelegenheid”. Geert lacht erbij en voegt nog toe: “….en dat zal wel lukken!”
Wat vind jij zelf nu van deze muziek, of van wat zij neerzetten als nieuwe cd? “Jaaa… echt hele mooie nummers staan erop; zelfgemaakte nummers”.
Heb jij een voorkeur voor een bepaald nummer? Zelf vind ik het nummer ‘out of money’ en helemaal ‘feels like coming home’ - waar Wouter zijn accordeon gebruikt - prachtig! “The famous Wicked” zegt Geert: “dat nummer over dat café”. O ja, over dat café in Vlissingen. Wat spreekt je daar zo in aan? “Nou, in het bijzonder de dynamiek”. “Het valt ineens terug, en dan zingt Wouter heel zachtjes, en dan .. ja …een mooi partijtje erachter.. dat is leuk”.
Na de pauze is er ook nog een mooi nummer dat Geert kan waarderen, het heet: ‘the woman is killing me’.
Wat vind je van de locatie zo, in de Piek? “Prachtig, ik kom er wel eens vaker”. “Het geluid is goed”, en ach… het is harder dan ik ooit speel”… Geert schiet in de lach. “Dat moet een keer kunnen.” “Vroeger heb ik wel zo hard gespeeld natuurlijk… slecht voor je oren hoor!”
Champagne Charlie is jouw thuisband hé. Speel je daarnaast nog in andere bands? “In ‘Traveler’ speel ik nog, een country bandje, ik speel ook wel pop songs af en toe… een stuk zachter in elk geval”! “Maar ik vind dit leuk, ik ben natuurlijk een oude man in dit gezelschap, ik bedoel, het zijn allemaal jonge jongens … en die lullen er niet over…”. “Dat gaat gewoon van ONE, TWO, THREE, FOUR en gáán!!” “Zo knallen hé, dat komt bij ons niet voor”. “Van die bedaarde ouwe mannen hé: Champagne Charlie”.
Met die voor Geert typische pretlichtjes in zijn ogen sluit hij het interview hiermee met me af, met een kleine zelfbespiegeling.
Met die voor Geert typische pretlichtjes in zijn ogen sluit hij het interview hiermee met me af, met een kleine zelfbespiegeling.
Geert trekt zich terug om zich voor te bereiden op de tweede set. Ook na de pauze horen we hoe The Blue Clay De Piek verbouwt tot serieuze ‘rambling gambling town’!