Genieten bij Kwadendamme Bluesfestival

Het gras is altijd groener in Bluestown

Tekst: Sandra Burgers Foto's: Jan vanden Berg en Rene Kauwenbergh ,

Iedere bezoeker heeft dit weekend kunnen meemaken dat het muzikale gras groener is in Kwadendamme. Daar waar de omgeving voornamelijk bestaat uit kleine dorpjes, uitgestrekte polders, lange dijken en tal van kreekresten wordt jaarlijks een outdoor bluesfestival georganiseerd.

Het gras is altijd groener in Bluestown

Met meer bezoekers dan inwoners wordt ’Kwedamme’ voor twee dagen omgedoopt tot Bluestown. Het door de Zeeuwse bluesmonopolist Peter Kempen georganiseerde feest in de ‘Zak van Zuid-Beveland’ is met 1200 festivalgangers volledig uitverkocht. De weliswaar zonnige maar meimaandse kou laat de liefhebber van polderblues blijkbaar niet afschrikken.

 

Een Belgische groep trapt af voor de 18e editie van het Kwadendamme Bluesfestival, Lightnin’ Guy and the mighty gators met in de hoofdrol Lightnin’ Guy Verlinde himself op slide en harp. Deze band brengt blues ‘live from the heart’ conform hun gelijknamig debuutalbum. We warmen onze handen aan muziek die klinkt als het koolzuur in het veel geschonken bier: funky en bruisend. Het publiek reageert dorstig maar geduldig in afwachting van de rest van het veelbelovende vrijdagavondprogramma.

 

The Radio Kings uit Dallas USA zijn een kwartet dat zowel instrumentaal als vocaal vloeiend in elkaar opgaat. De act vormt duidelijk het bewegelijke hoogtepunt van de vroege avond met een dansbaar en uiterst gevarieerd repertoire van vlot ritmische maten tot de diepe ‘slows’ van een langzame en gevoelige ballade. Het nummer Money In Her Pocket is één van de nummers die sappig gespeeld aan het publiek wordt gevoerd. Aan het eind van de set vertolken Johhny Boy en organisator Peter Kempe beiden nog een gastrol. Dit spontane optreden valt erg in de smaak bij het publiek en kweekt een enorm enthousiasme voor de rest van de avond.

 

Een Britse rockband met een pittige blonde schat, The Chantel McGregor Band kan eenvoudig gaan op de golven maar de reacties zijn ietwat dubbel over deze diva met haar band: ”hoort zo een duidelijk rockgeluid eigenlijk wel thuis op een in-hart-en-nieren bluesfestival als dit?” tot ”een hele prestatie voor een jonge muzikante.” De zangeres die zich meerdere malen met een bescheiden ‘wow-oh-wow…?!’ verrast uitlaat over de omarming van het publiek overtuigt wel de vele mannen met baarden van haar kwaliteiten met een gedurfde performance in een schattig jurkje.

 

Het Amerikaanse The Night Hawks is een band met het accent op de zang. Het heerlijk volle stemgeluid van getatoeëerde kerels wordt gecombineerd met vette ‘customized’ gespeelde blues. Easy listening wat de geoliede klok slaat. De volop plezierige en ervaren feelgood-muziek is een mooie aanloop en overgang naar het alweer laatste optreden en hoogtepunt.

 

Het slotakkoord is voor The Nimmo Brothers,een Schotse band en al 15 jaar bijeen. Alan and Stevie Nimmo zijn twee lekker volle bluesgitaristen van deze tijd geïnspireerd door de groten uit de jaren ’60. Zij worden begeleid door een al evenzo getalenteerde bassist en een prima drummer. De gehele aanstekelijke set kan wordt samengevat in één indrukwekkende bassolo: krachtig funky vingerspel en bewonderenswaardige slaps, zo doorkneed als dat klinkt, zoals dát het zweet uit je poriën trekt, zoals dat je maag laat trillen als het vel op de snaredrum, zó was het gehele optreden. The Nimmo Brothers laten de overgang van vrijdag op zaterdag niet bepaald geruisloos verlopen en maken dat het intens genietende publiek nog meer zin heeft in de tweede bluesavond.