Heden ten dage tapt de groep uit Vlissingen uit een iets ander muzikaal vaatje dan vroeger. Dat is ook niet zo gek. Want alleen drummer Tim Roijers en bassist Patrick Hoogstrate zijn van de originele bezetting overgebleven. Gitarist Coen IJseldijk en Zanger Brian Martens zijn nieuw aan boord. De oplettende lezer ziet het al, Backlash kan het tegenwoordig met een man minder. Dat betekend trouwens niet dat het geluid minder is. Het is nog altijd vette metal wat de klok slaat.
‘Split Second’ vangt duister en bruut aan met het titelnummer. Snelle en goed uitgevoerde metal met voornamelijk trash invloeden die de rest van het schijfje ook de boventoon voeren. Want ook het opvolgende ‘Long Walk’ bestaat voor het grootste gedeelte uit trash. Al wordt hier meer met het tempo gespeeld. Grappig is dat in dit nummer alle instrumenten even een kleine hoofdrol krijgen toebedeeld. Leuk gedaan. ‘The Rise And Fall’ is een midtempo nummer waar, net als in het titelnummer, ook wat melodieuze zangpartijen doorgeweven zijn. Iets wat de diversiteit zeker ten goede komt. ‘Echoes’ is tot slot het meest agressieve nummer van de plaat. Hierin steken ook wat death metal invloeden de kop op.
Backlash noemt zijn stijl een mengeling van rock en metal. ‘Just loud’ zo vertelt de biografie. Toch is het rockgehalte erg laag in deze vier nummers en is het vooral (trash)metal wat de klok slaat. Iets wat zeker geen slechte zaak is. Want wat opvalt, is dat de mannen niet over een nacht ijs zijn gegaan. De partijen zitten er hoorbaar goed in. En de jongens laten horen dat ze kunnen spelen.
Jammer is wel dat de stem van Brian wat weinig variatie heeft. Hierdoor lijkt deze af en toe wat monotoon. Zeker omdat zijn grunt/scream niet heel diep is, waardoor er soms verveling op de loer ligt. Nog een minpuntje is de wat matige productie waardoor het geheel wat gedateerd klinkt. Maar dit kan natuurlijk ook de bedoeling zijn. Alle nummers doen productioneel vaak denken aan vroege jaren tachtig trash. Sepultura tentijde van Beneath The Remains, maar dan iets minder vet. Maar ga er maar vanuit dat het live wel allemaal bruut en moddervet klinkt. Want het grote pluspunt is dat Backlash gewoon weer helemaal terug is. Nog niet met de beste cd die ze ooit gemaakt hebben maar wel met een hoop energie, speelvreugde en een, al met al, fijn visitekaartje. En als ze nu bij elkaar blijven dan komt het vanzelf wel goed.
Wie de heren live aan het werk wil zien, 5 juni staan ze op het Anywave festival in Brogum Zierikzee.