Op deze hete maandagmiddag spring ik op mijn fiets om een optreden van Tiny Vipers in de Spin in Middelburg bij te wonen. Als ik aankom staat de cd en lp winkel al aardig vol, maar de mensen blijven komen.
Na ongeveer 10 minuten komt de Amerikaanse Jesy Fortino, het vrouwelijk brein achter Tiny Vipers, binnenlopen. De eigenaar van de winkel verzoekt iedereen om telefoons uit te zetten en om, als je foto’s wilt maken, dit alleen de eerste twee nummers te doen. Mij lijkt dit eerst een beetje overdreven, maar wanneer ze begint te spelen begrijp ik opeens waarom. Deze zachte muziek kan een sluiter van een camera niet echt gebruiken.

Jesy heeft geen één nummer haar ogen open, hooguit om even naar haar snaren te kijken, en tegen het publiek zegt ze niets. Jammer, want dat zou haar optreden wel een stuk leuker maken om naar te komen kijken en luisteren.
De muziek is mooi, het zijn zachte, 'donkere' liedjes over liefde en haar leven. Mooi, maar ik vind elk liedje een beetje op elkaar lijken; zodra ze aan het nieuwe liedje begint, ben ik het melodietje van het vorige nummer al weer vergeten.
Misschien ligt het er aan dat ze in haar eentje muziek maakt, maar dat vind ik geen excuus, ik ken genoeg singer/songwriters die me uren kunnen boeien. Wat ik wel erg leuk vond is dat ze in een liedje begon te fluiten, heel simpel, maar ik heb het iemand anders nog nooit zien doen.

Na een klein halfuurtje is het optreden afgelopen. Nog nooit heb ik iedereen zó snel uit een winkel zien stromen. Niet omdat ze de muziek niet konden waarderen, maar omdat de temperatuur (vermoed ik) tot boven de 35 graden is gestegen. Ik weet niet zo goed wat ik van Tiny Vipers moet vinden. Op een regenachtige dag kan ik het denk ik goed waarderen, maar op een stranddag als deze heb ik liever iets anders.