Na opnieuw een intiem optreden in de cd & lp speciaalzaak De Spin treedt Delaney Davidson in een ontspannen sfeer aan in Kaffee ’t Hof. De bescheiden belichting past bij zijn identiteit, waarbij zijn zwarte pak boekdelen spreekt. Deze soloartiest uit de verre uithoek Nieuw-Zeeland heeft na veel omzwervingen Oud-Zeeland weten te vinden. Na een horecacarrière kwam Delaney Davidson in Zwitserland terecht, waar hij zich als drummer aansloot bij de countryband The Dead Brothers. Zodoende kwam hij ook in contact met het obscure Voodoo Rhythm Records, onderdak voor onder andere Bob Log III en een variëteit aan onalledaagse rock-‘n-roll en blues acts. Iets waar Kaffee ’t Hof inmiddels om bekend staat.

Naast de belichting, is ook het geluid vanavond eenvoudig. Eén luidspreker weigert namelijk halsstarrig dienst. Het lijkt niemand te deren. Behalve Delaney is ook het voorzichtig toegestroomde publiek wel in voor een beetje aparte singer-songwriter dan wel blues muziek. Het wordt al snel duidelijk dat de muziek van Delaney het niet van zijn afwisseling moet hebben. Met zijn simpele getokkel en zware en rustige stemgeluid maakt hij niemand aan het schrikken.

Toch is het optreden verre van vervelend of saai. Dit komt met name door zijn originele en schaamteloze gebruik van het looppedaal. De gitaararrangementen weerklinken zonder dat de snaren bewegen, een stem vult de ruimte zonder dat de lippen bewegen. Hij kan zich op deze manier volledig richten op zijn ritmes en het publiek. Af en toe komt er een mondharmonica tevoorschijn, wat Delaney Davidson bij vlagen meer als een duo doet klinken dan een soloartiest. Met zijn “spookband” weet hij een streepje voor te halen ten opzichte van andere singer-songwriters.

Het publiek kijkt alles behalve ademloos toe. Delaney nodigt de aanwezigen uit voor een danswedstrijd, waarbij traditioneel een prijs wordt uitgereikt. Hoewel de zanger duidelijk heeft aangegeven dat er gewalst moet worden, lijkt deze danspas nog niet doorgedrongen tot de bezoekers van dit café. Vermakelijk is het echter allemaal wel. Met een glimlach reikt hij de Nieuw-Zeelander dan ook een cd uit aan het meest getalenteerde stel, of de minst klunzige.

Delaney Davidson zet misschien wel geen spetterende show neer, maar de man met zijn gitaar en looppedaal zal niet snel vergeten worden in Middelburg.