Hij had het voor het optreden al gezegd, Nuff Said drummer Willy Berrevoets: “Het podium staat zo vol ik ben benieuwd of we er zelf nog opkunnen.” Natuurlijk paste het trio nog makkelijk op het podium maar het moet gezegd, de band had niet bezuinigd op licht- en video-effecten. Een bevriende videokunstenaar mocht op vier immense tv-schermen namelijk zijn kunsten vertonen. Iets wat een mooi effect gaf. De beelden pasten goed bij de nummers en gaven het geheel wel iets spacey mee. Volgens zanger Marijn Slager zijn de nummers dat namelijk. Daarnaast hing achter de band een enorme Nuff Said-lichtbak die de toehoorders steeds opnieuw duidelijk maakte naar wie ze stonden te kijken.
Het was snel duidelijk dat het publiek in een matig gevulde De Spot, even moest wennen aan de nieuwe songs. De pakkende opener ‘Beautiful’ kon namelijk nog niet direct op veel bijval rekenen. En ook bij de rest van de reguliere set bleef de reactie wat lauw. De nummers van het nieuwe album geven volgens zanger Marijn Slager “een sferisch gevoel van dromerigheid.” In het persbericht spreekt hij zelfs van “Kippenvel, rillingen en een warm gevoel in de onderbuik.”
Op het podium pakte het allemaal wat steviger uit. Wat meer dansbaar in ‘Lake Hotel’ en echt rockend in het titelnummer en in het Muse-achtige ‘These Three Chords’.
Nuff Said is wederom in topvorm deze avond en heeft zichtbaar plezier in het voorstellen van het nieuwe werk. Ook wordt maar weer eens duidelijk welke goede muzikanten ze zijn. Marijn Slager is een begenadigd zanger en perst er zonder zichtbare moeite links en rechts ook vette gitaarsolo’s uit. Berrevoets heeft een minimale drumkit maar haalt daar zeker het maximale uit. Michiel Slager bast zonder al te veel franje maar wel uiterst effectief. En behalve het te zachte microfoongeluid van Berrevoets is ook het geluid prima in orde.
Na een uurtje nieuw werk en wat ouder materiaal, zoals ‘Oceanview’, is de koek op. Dat bij bisnummer ‘Lekker Ding’ het dak er wel afgaat, ligt meer aan het publiek (“Hé dat nummer kennen we), dan aan de band. Concluderend hebben die namelijk een uiterst verzorgde en fraai rockende show neergezet waar ze naar mijn idee te weinig voor hebben teruggekregen van de fans. Het album moet de band naar het buitenland gaan brengen. Of zoals Berrevoets het uitlegt. “Nederland wordt langzaam aan te klein. We willen weer op plekken spelen waar mensen ons blanco ontvangen.” In zo’n geval had de reactie van de luisteraars vast anders geweest. Want Nuff Said rockt. Hoe dan ook en waar dan ook. En dat verdient applaus.