Alles behalve een zootje Alles behalve een zootje

Het minifestival rond de band This Beautiful Mess, dat dit weekend in Middelburg plaatsvindt, wordt geopend door het Amsterdamse Go Back To The Zoo. In kunst- en cultuurcentrum de Spot doet het viertal al bij het eerste nummer de vraag rijzen waarom ze in het voorprogramma staan. Ze maken namelijk onmiddellijk indruk. Het festival is echter opgezet met het idee dat tussen twee “hardere” bands een rustige act zal optreden, en rustig is Go Back To The Zoo zeker niet. En dan zijn ze recentelijk ook nog eens uitgeroepen tot best geklede band.

Het kwartet mag dan wel een dierlijke podiumpresentatie hebben, een beestenboel is het zeker niet. En als we dan toch met metaforen bezig zijn, is Go Back To The Zoo het beste te omschrijven als een gekooide tijger. Met veel energie en opwinding laten de heren zich van hun beste kant zien. Venijnig en scherp spelen ze zonder te rammelen typische Britse rock in de stijl van The Kooks. De zanger neemt ook nog even plaats achter het keyboard. Aanstekelijk en funky, maar niet origineel. Daar hoorde je bij The Kooks toch ook niemand over?

Zonder een pauze draaien de schijnwerpers opeens naar de zijkant van de zaal. Op een oud tapijt en met schemerlampen uit diezelfde tijd begint Blaudzun meteen aan zijn optreden. Dat deze setting meerwaarde geeft aan de singer-songwriterklanken van de muzikant, oorspronkelijk uit Arnhem, is al snel duidelijk. Een eerdere keer speelde hij reeds in de Spot, maar op het grote podium wist de lange Johannes Sigmund met de bijzondere bril toen geen potten te breken. Nu is hij wel overtuigend, gesteund door zijn band op drums, gitaar, keyboard, vibrafoon en accordeon. De muziek van Blaudzun is dramatisch en de teksten droevig; de reactie van het publiek het tegenovergestelde.

Datzelfde publiek is nog aan het applaudisseren als This Beautiful Mess zelf op het podium plaatsneemt. De snelle wisselingen houden lekker de vaart in de avond, maar zijn wel een nadeel bij een noodzakelijke sanitaire stop. Diezelfde vaart past wel bij de nummers die This Beautiful Mess vanavond speelt. Eigenlijk was deze avond bedoeld om het nieuwe album te presenteren, maar die is nog niet af. De band vindt deze gelegenheid wel ideaal om bijna alleen maar nieuwe songs uit te testen.

De wederopstanding van de Zeeuwse trots op muziekgebied heeft tot gevolg dat in zekere mate afscheid wordt genomen van hun uitgesponnen, slepende nummers. Het nieuwe werk is veel compacter en energieker, en daardoor hitgevoeliger. Dat een neus richten naar de verkooplijsten niet meteen een slechte beweging hoeft te zijn, wordt hier bewezen. This Beautiful Mess zet een ijzersterk optreden neer dat doet smachten naar meer. Dat ze hier en daar worden vergeleken worden met de (oude) Editors is qua muziek misschien niet helemaal eerlijk, maar qua livebeleving wel. Volledig op elkaar ingespeeld weten ze de toeschouwers – nog niet bekend met het werk – moeiteloos te enthousiasmeren, waarin zanger Arjen van Wijk vol overgave de hoofdrol op zich neemt. Het belooft veel voor de rest van het weekend.