Om 13.00 uur wordt de Nieuwstraat opgevuld met de geluiden van de diverse streetparade-bands waaronder The Flying Dixies en NO Longfield Jazzcrackers.
De ‘lopende’ bands zijn kenmerkend voor het Jazzfestival in Terneuzen en zijn zeer vermakelijk om naar te kijken.

Op de markt is Zapatango aan een lekker optreden begonnen. De band speelt een ideale combi tussen tussen jazz en tango, een lekkere combinatie om naar te luisteren. Zapatango speelt onder leiding van Carloz Diaz.
Gelijk met dit optreden is er ook een masterclass drummen o.l.v. Eric Ineke in Porgy en Bess. ‘s Avonds zal hij te zien zijn met diverse gastmuzikanten in Porgy.
(tekst: Dennie Schuerman)
 
Op de Markt treden om 20.00 uur The New Orpheans aan, vergezeld door zangeres Marion van Iwaarden. Ooit was zij lid van de tweede versie van 2 Unlimited, maar dat vergeet je snel
als je haar jazz hoort zingen. Ze is een echte leading lady met een warm stemgeluid en gevoel voor theater. The New Orpheans spelen muziek van latin-jazz tot bigband swing en dan
vooral, zoals ze zelf zeggen ‘muziek die lekker wegluistert’. De bandleden zijn goed op elkaar ingespeeld en vinden de nummers zelf duidelijk ook heel aanstekelijk. Marion probeert het
publiek wat voor het podium te krijgen, want ‘ze heeft bijna een verrekijker nodig om iedereen te zien’.
 
In Porgy & Bess staat jazz drummer Erik Ineke & Guests op het programma. Rik Mol zou hierbij oorspronkelijk mee komen spelen, maar was helaas dubbel geboekt.
Zijn vervanger echter doet niet voor hem onder en zo staat er nog steeds een goed quintet. Waarschijnlijk spreekt jazz in de hardbop-traditie de mensen toch wat meer aan, want het is
opmerkelijk drukker dan vrijdagavond. Het tempo zit er vanavond lekker in en aan niets kun je merken dat Erik Ineke een 60plusser is. De band gaat lekker los en lijkt bijna in een
andere wereld te zitten. Ze zijn in hun element en helemaal in de muziek. En zo wordt het een fijne avond in Porgy & Bess.
 
In Het Gerecht staat een bandje gepland waar ik volgens de organisatie echt even een kijkje moet gaan nemen. Nova Borgers & Woost is door de platenmaatschappij aangespoord zoveel
mogelijk op te treden en daarbij doen ze ook Terneuzen aan. Nova studeerde in 2006 af aan de Tilburgse Rockacademie en timmert nu hard aan de weg als zangeres. Met charme brengt
ze songs die oorspronkelijk zijn geschreven in de jaren ‘70 en ‘80 door haar vader Bertus Borgers (o.a. bekend van Herman Brood, Golden Earring en Sweet 'd Buster), maar dat heb je
eigenlijk niet in de gaten. Het is een lekker eigentijdse band met een frisse sound.
 
De grote verrassing van het Scheldejazz festival speelt niet in Porgy & Bess. Ook niet op de Markt. Lavalu speelt in de Pit! Vanwege het lage animo beginnen ze pas rond 23.00 uur met spelen.
Gelukkig is er dan wel wat publiek binnen gedruppeld. Als Lavalu begint, is het eigenlijk niet wat je had verwacht. In positieve zin dan! Je zou het indie-jazz kunnen noemen of nu-jazz.
Hoe dan ook is het energiek, enthousiast en vol overgave. Zangeres Marielle Woltring leeft zich echt in in wat ze zingt en het publiek voelt dat ook. Er wordt driftig geklapt en geschreeuwd
om meer. Dansbaar is het ook hier en daar. Je kunt dan denken aan Björk achtige uithalen ondersteund door een dijk van een band ( Yonga Sun op drums, Miguel Boelens op sax en
Jörg Brinkmann driftig spelend op zijn cello alsof het een gitaar is). Ook is er tijd voor mooie, kleine ballads, die intiem aanvoelen. Het publiek is aandachtig en verbaasd, heeft kippenvel
en is enthousiast. De cd’s nemen na afloop gretig aftrek en daarmee is een bij aanvang lege zaal verandert in een wam bad voor Lavalu.
(tekst: Jeroen de Back)