Interview met Francis Levoy

We ontmoeten Francis Levoy na hun optreden op Scheldepop

Tekst: Jeroen de Back Foto: Ingeborg de Pooter ,

Vorig weekend trad Francis Levoy aan op het hoofdpodium van Scheldepop. Een Zeeuwse band die hard werkt en in Amerika misschien wel bekender is als in Nederland. Tijd voor een interview dus. Helaas was dat nog niet zo makkelijk: op het moment dat we hadden afgesproken, was Van Velzen backstage en mocht daar eigenlijk niemand komen. Toch lukt het ons en hebben we een leuk interview met ze.

We ontmoeten Francis Levoy na hun optreden op Scheldepop

Jullie zijn uiteindelijk gevraagd om op het hoofdpodium van Scheldepop te spelen. Hoe voelt dat na de lastige voorrondes?
‘GOED! Het was ook echt een verrassing. Iedereen wil natuurlijk het liefst op het hoofdpodium spelen. Hoe is een andere vraag, maar in ons geval was dat gewoon mazzel. Ten opzichte van andere bands denk je dan ‘That’s life!’, het is wat het is. Je gunt het anderen zeker ook, maar ja, dat gaat zo.’

Onlangs zijn jullie naar Amerika geweest om te touren. Nu staan jullie op Scheldepop. Gaat het goed met de band naar jullie idee of zit er meer in?
‘Er zit absoluut meer in! Het gaat steeds beter en in Amerika kunnen we in steeds grotere en betere zalen spelen (de band is meerdere keren naar Amerika geweest om te touren, red.). Er zit dus progressie in. We hadden ons in eerste instantie gericht op het midwesten, maar we zien nu dat we ook verzoeken krijgen uit andere delen van de States. Als ik even heel onbescheiden mag zijn: ik denk dat we daar bekender zijn dan hier. We spelen ook Amerikana, dus dat is natuurlijk wel hun muziek.’

Richten jullie je nu meer op Nederland of toch op het buitenland?
‘We hebben nu wel zoiets van: nu is Nederland aan de beurt. Dit is toch je thuishaven. Nederland, Belgie, Duitsland, daar zijn we mee aan het werk. Heel belangrijk is een manager, dat scheelt alles. Die moet je in Nederland ook hebben, anders heb je een probleem. Wij hebben iemand gevonden die dat goed kan en daar zijn we heel blij mee.’

Daniel (mondharmonica) en Arjan (gitaar) zijn broers. Hoe gaat dat in een band? Zeker als je ook nog gaat touren in Amerika...
‘Dat is geen probleem. Ze hebben daar ervaring mee uit andere bands en hebben de afgelopen 2 jaar het podium gedeeld. Ik heb altijd een kern van muzikanten, waarvan een aantal vast bij me in de band speelt. Daarnaast heb ik losse muzikanten voor projecten, bijvoorbeeld een pianist en een violist.’

Onlangs verliet bassist Peter Wisse de band. Nu staat er gelukkig al een vervanger. Hoe is dat?
‘Tja, op een of andere manier lopen bassisten altijd bij me weg, haha. Han heeft vandaag als invaller gespeeld en hij heeft het fantastisch gedaan. Hij zou graag mee willen, dus ik hoop dat hij blijft!’.

Zijn er plannen voor nieuwe nummers of een cd?
‘Jazeker, er zit een nieuwe cd aan te komen. Daar zijn we dus ook mee bezig. We nemen hem deels in Nederland en deels in Amerika op. Waarschijnlijk brengen we hem eerst in Nederland uit en dan ook in Amerika.’

Met welke band of muziek zou je zelf Francis Levoy willen vergelijken?
‘Ik denk dat we een kruising zijn tussen Bruce Springsteen en Dave Matthews, hoewel ik dat wel moeilijk te zeggen vind. Maar dat horen we ook in Amerika dus… Ze vinden wel dat we een eigen stijl hebben en dat is goed. Op 1 zaterdagavond spelen er 80 bandjes in de buurt, dus is het belangrijk dat je een eigen stijl hebt. Het is bijzonder dat we daarbij zitten!’

Welke cd zou iedereen absoluut in zijn kast moeten hebben?
De meningen zijn verdeeld… Daniel, met een grote grijns: ‘Ellie en Rikkert en de kauwgomballenboom’. Arjan met net zo’n grote lach: ‘Een rewritable’. Nu serieus: ‘Nebraska van Bruce Springsteen.’

Een laatste tip van Francis Levoy:
‘Het belangrijkste is normaal doen en bescheiden blijven. Echt waar! Je moet gewoon geen air hebben, want als ze dat merken in Amerika is het gelijk klaar!’