Charley Marie laat klassiek en folk versmelten op verstild debuut Hours of the Whale

Met haar tedere stem, poëtische teksten en subtiele arrangementen creëert Charley Marie een geluid waarin klassieke invloeden en folk op een natuurlijke manier samenkomen. Charley Marie onderzoekt hoe klassieke elementen als een wezenlijk onderdeel van haar songwriting kunnen functioneren. Het resultaat is een stijl die zich niet makkelijk laat labelen, maar juist daardoor opvalt. Het is eigenzinnig, eerlijk en zorgvuldig gelaagd.

De Utrechtse singer-songwriter volgde de opleiding Musician 3.0 van het Utrechts Conservatorium, waar ze het klassieke idioom ontdekte als nieuwe bron van inspiratie. Sindsdien verkent ze bewust de raakvlakken tussen genres. In haar composities verweeft ze traditionele technieken met een eigentijdse, persoonlijke benadering. Denk aan intieme folksongs, omlijst door gitaar, klarinet en strijkers: een bezetting die haar muziek een kamermuzikale diepte geeft zonder het breekbare karakter te verliezen.

Met Hours Of The Whale brengt ze nu haar officiële debuut uit: een tweeluik dat bestaat uit twee versies van het nummer ‘Is This How It Feels’. De EP verscheen begin juni via Bandcamp en streamingdiensten, en laat horen hoe ze haar achtergrond in klassieke muziek integreert in een hedendaagse, verhalende songvorm. In haar verfijnde arrangementen laat ze genoeg ruimte over voor adem en detail. Traditionele compositietechnieken vormen de basis, maar krijgen een nieuwe context in haar suggestieve, verstilde songs. Het resultaat is een dromerige soundscape waarin klassieke invloeden en folk elkaar op organische wijze vinden.

De eerste versie van ‘Is This How It Feels’ opent met minimale middelen: een ingetogen stem, spaarzame akkoorden en een bijna tastbare stilte tussen de noten. In de langere, tweede versie bouwt ze ditzelfde materiaal uit tot een rijkere compositie, waarin elk detail – van de zachte strijkers tot de subtiele frasering in haar zang – zorgvuldig op zijn plek valt. Marie’s vocale controle is hier indrukwekkend: ze zingt met ingehouden emotie, zonder overdrijving, en weet zo een intieme sfeer op te roepen die diep onder de huid kruipt. Het nummer ‘Whale Sounds’ maakt de naam van de track waar; hier lijkt alles samen te komen. De strijkmuziek die door het gehele album te horen is, krijgt hier een hoofdrol waardoor er melodieën ontstaan die veel weghebben van walvisgezang. 

Wat dit werk zo bijzonder maakt, is de manier waarop ze met beperkte middelen een gelaagde wereld weet neer te zetten. In plaats van te kiezen voor groots opgezette arrangementen of een breed palet aan songs, durft ze het klein te houden. Juist in die beperking toont ze haar kracht: de aandacht voor klankkleur, de sfeer, de ruimte tussen de noten. Hours Of The Whale is geen collectie liedjes, maar eerder een korte muzikale ervaring die vraagt om aandachtige beluistering: traag, transparant en trefzeker.