Op ‘Cannot Heal’ geeft Hendren een zeer persoonlijk inkijkje in zijn leven

Twee jaar geleden debuteerde voormalig Coppersky-gitarist Marty Zwart met soloproject Hendren. “Mijn muziek is voor de mensen op de rafelranden. Muziek voor de non-conformisten die ‘unapologetically’ zichzelf zijn”, vertelde hij destijds rond de release van single ‘Leave’. Dat “‘unapologetically’ zichzelf zijn” is letterlijk wat hij doet op het nieuwe nummer ‘Cannot Heal’. Hij geeft daarmee een zeer persoonlijk inkijkje in adhd en de mentale problemen waarmee hij de afgelopen tijd te maken had, en eigenlijk nog steeds heeft.

‘Cannot Heal’ opent met feedback en overstuurde gitaar, een beetje zoals Joy Division’s ‘Exercise One’, valt na 35 seconden even stil, waarna het nummer losbarst. Ondersteund door staccato percussie van Luka van de Poel (DeWolff) en basspel van broer/vriend Robert-Jan Zwart horen we vooral de scheurende, grungy gitaar en stem van Marty Zwart die opent met “I cannot heal, till you forget my name”. De liefde van zijn leven, Helena Kailola van der Veen, verzorgde de backing vocals.

Marty vertelt open en kwetsbaar over de moeiljike periode die hij doormaakte toen hij het nieuwe nummer schreef. “Ik schreef ‘Cannot Heal’ in een periode waarin ik worstelde met mentale gezondheid en mijn eigen neurodiversiteit aan het ontdekken was”, licht Marty toe. “Ik heb meerdere therapeuten gevraagd naar een mogelijke adhd-diagnose, maar kreeg geen duidelijke antwoorden. Ik worstel nog steeds met het krijgen van een officiële diagnose, maar door onderzoek, lezen en erover praten met gelijkgestemde mensen en meer over mezelf ontdekken, ben ik er nu nog niet van overtuigd dat het krijgen van een diagnose en mogelijk medicijnen voor mij het pad is om te volgen.”

De bijbehorende video is op een koude en winderige novembernacht in 2022 gefilmd door Robert-Jan Zwart, die met het idee kwam en ook de edit heeft gedaan. Met één camera en één licht hebben ze beelden geschoten van “a man bored to death”.

Rond zijn vorige release speelde Marty enkele live shows. Dat zit er op de korte termijn waarschijnlijk niet in. “Ik zou dit nummer heel graag een keer live spelen, maar op dit moment heb ik te maken met enkele sociale angststoornissen. Daar komt bij dat mijn ambitie voor een ‘muziekcarrière’ is verdwenen. Als het live element van muziek niet meer terugkeert in mijn leven, zou ik daar vrede mee hebben. Tegelijkertijd zou ik het juist heel vet vinden om weer die zelfverzekerdheid te hebben om op een podium te staan met mijn eigen muziek. Het is echter geen doel meer. Dat betekent niet dat ik ga stoppen met het schrijven van muziek, dat zal nooit ophouden. Ik heb echter meer plezier gevonden in andere dingen en hou ervan om die ook na te streven.”