Donker en rauw debuutalbum Throwing Bricks

“De band uit Gouda en Utrecht knalt er gelijk overtuigend in met vooral metallic hardcore”, schreven we in 2019 over het geluid van Throwing Bricks. Hoe verrassend anders dat klinkt horen we op de eerste twee tracks van What Will Be Lost, hun debuut op Tartarus Records (waar onder andere ook Utrechtse acts Second Guessing, Project Nefast en Terzij de Horde zijn te vinden). Doomy sludge geeft ruimte aan donkere gitaren, harde en ietwat doffe drums, een basgitaar als een betonmolen en intens schreeuwerige klaagzang. Qua geluid expres rammelend en rauw, waar bovendien opvalt dat de vocalen erg achteraan de mix staan. Traag, zwaar en verstikkend is de sfeer. Echter, veel ruimte voor variatie is er tot dan nog niet. Verrassingen moeten komen van die ene abrupte versnelling in ’What Will Be Lost/Won´t Happen Again’ of de bas-drones in ‘The Day He Died’.

Wellicht zijn we wat streng met onze kritiek, maar dit komt enkel doordat de band daarna juist wel laat horen hoe gevarieerd zij te werk kan gaan: blackmetal, grindcore, drones, psychedelica en noise worden allemaal toegevoegd aan die donkere sludge basis waar het mee begint. Terugkeren naar dat eerder genoemde metallic hardcore geluid doen ze op ‘Glass Queen’ en als Rutger van Aken van Second Guessing gastvocalen doet op ‘Galling’ is het intens tragische feest van screamo, metal en hardcore compleet. Naar ons idee was het de perfecte afsluiter geweest. Maar dat is het hem: het album kent geen pauzes, tracks sluiten naadloos op elkaar aan en hebben precies de juiste plek. Ondanks genoemde kritiekpuntjes horen we vooral een vastberaden en heerlijk rauw geluid, een donkere sfeer, veel variatie, een heerlijke flow tussen de tracks onderling en het is daardoor een meeslepende totaalervaring.