Een half uur na de start van HET FESTIVAL lopen we NAR binnen. De dansvloer is nog leeg, alleen de DJ vult de ruimte met zijn beats. Buiten is het levendiger: groepjes zitten verspreid over het terras. Op de betonplaat aan de zijkant van de buitenplaats van NAR is een kleurrijk podium gebouwd. Het hoofdpodium oogt als een zomerse kas: bogen van felgroen, geel en oranje golfplaten, omwikkeld met bloemen en planten. Onder het dak bungelen lampen, terwijl een DJ het publiek voorzichtig in beweging probeert te krijgen. Nog niet de uitbundigheid die je bij een festival verwacht en ergens in je achterhoofd speelt de vraag: met ZeeZout, Onder de Rader en Het Nest in volle gang, kan de NAR in Utrecht wel genoeg mensen trekken?
Het laatste weekend van de zomer barst van de festivals. Onder de Radar in Enschede, Zeezout in Amsterdam, Het Nest in Nijmegen - de keuze is eindeloos. Maar wie in Utrecht bleef, hoefde niets te missen: NAR vierde namelijk de tweede editie van HET FESTIVAL. Vier jaar geleden begonnen als een experimenteel kunstcafé aan de Nijverheidsweg, is NAR inmiddels uitgegroeid tot een begrip binnen Utrecht en organiseerde dus zelfs voor de tweede keer een eigen festival.
©
Indy Adarkwah
Nusantara Beat
Een gecontroleerde chaos
Voorafgaand aan Het Festival spreken we met programmeur Vasco Vlasveld. Hij beschrijft NAR als “een gecontroleerde chaos, waar ruimte is voor gekkigheid én serieusheid - zonder dat het zichzelf te serieus neemt.”
Die balans probeert hij ook in de programmering te leggen. Afgelopen mei organiseerde NAR de allereerste editie van HET FESTIVAL, die verrassend snel uitverkocht raakte. “Mensen kochten al tickets voordat er überhaupt een line-up bekend was,” vertelt Vasco. “Dat vond ik heel bijzonder, maar ook spannend: het was de eerste keer dat we met wat grotere artiesten werkten. Ik was benieuwd hoe dat zou uitpakken.” Die dag bleek een succes, al waren er volgens hem ook verbeterpunten: “We merkten dat er een aantal logistieke dingen waren die we dit keer hebben meegenomen.”
Het doel van de tweede editie is duidelijk: een programmering neerzetten die het profiel van NAR scherp laat zien. “Qua geluid lagen de artiesten dicht bij elkaar - meer in de hoek van soulful disco, jazz en funk, aangevuld met passende DJ’s. Deze keer hebben we wat meer gezocht naar contrast. Buiten hoor je warmere psychedelische afrosynth-achtige klanken, binnen staat het meer in het teken van smerige, sleazy disco. Een beetje vergelijkbaar met de Adonis van Lowlands, qua toon en feel.”
Wierook, waaiers en volle vloeren
Rond half vier begint het festival echt tot leven te komen. De meeste zitplekken zijn bezet en zowel binnen als buiten raken de dansvloeren voller. Op de piramide rechts van het terrein klinken nog de laatste verhalen over Lowlands, terwijl bij het buitenpodium de geur van wierook en cannabis zich mengt met zon en bier. Op het podium zet de Indonesische psychedelische folkband Nusantara Beat de eerste bezoekers in beweging.
Binnen vult de zaal zich inmiddels met een ander soort energie. Uit de speakers klinkt vrolijke Latin-synthpop, bijna kinderlijk speels, waarna de Duitse DJ Frinda di Lanco tempo opvoert met rollende drums en diepe baslijnen. Even later stuwen de discotunes de zaal verder omhoog. Tegen de tijd dat je weer naar buiten loopt merk je: het is echt druk geworden. Overal staan en zitten mensen, de geur van hamburgers en pizza hangt tussen de klanken van NAR resident Leroy Rey die de betonplaat overspoelt met Zuid-Amerikaanse remixes en discoklassiekers.
Terwijl buiten de avond langzaam valt, stijgt binnen de temperatuur. De eerste zweetdruppels glinsteren, felgekleurde waaiers slaan als vlinders boven de massa. Het is aan de heren van Sound Metaphors om het publiek verder de avond in te loodsen. Bij ‘I Will Survive’ gaan de handen omhoog en verandert de dansvloer in een dampende, uitbundige zee van mensen.
Warmte en euforie
Buiten is het aan Kamma en Masalo om het festival af te sluiten. Terwijl de schemer valt, vormt zich een kolkende massa achter het podium, onder TL-buizen die zachtjes meewiegen in de wind. Het duo begint soepel, met samba en salsa, om daarna over te schakelen naar Italodisco. Het publiek gaat er gretig in mee. De set slingert van euforische momenten naar klassiekers als ‘Samba de Janeiro’, en duikt vervolgens in trommelende Zuid-Afrikaanse ritmes.
Het laatste half uur is pure uitbundigheid: zwevende tracks, opzwepende beats, en dan opeens een dromerig moment bij ‘Arcade Heartbeat’. Niet zozeer luidkeels meezingen, maar armen om elkaar heen, mensen die dicht tegen elkaar aankruipen. Een korte adempauze van warmte en intimiteit, waarna het laatste disconummer de dansvloer nog één keer laat ontploffen.
©
Indy Adarkwah
Kamma en Masalo
Gecontroleerde chaos als succesformule
Daarna stroomt het terrein langzaam leeg. Op weg naar de kluisjes wordt er nagepraat, een enkeling vraagt nog: “Gaan jullie naar de after?” Waarop een ander lacht: “Nee man, morgen familiedag.”
En zo eindigt de tweede editie van het HET FESTIVAL – voldaan, bezweet en met een belofte dat dit nog maar het begin is. Want waar de grote festivals dit weekend uitpakten met volle line-ups en bekende namen, liet NAR zien dat je ook op een heel andere manier indruk kunt maken: door dicht bij jezelf te blijven. Geen groots gebaar, maar een festival dat voelt als een verlengstuk van de club zelf – intiem, eigenzinnig en altijd een beetje chaotisch. Precies die gecontroleerde chaos waar Vasco het over had, en waarmee NAR zich in korte tijd tot een vaste waarde in Utrecht heeft ontwikkeld.
Geweest: HET FESTIVAL met o.a. Nusantara Beat, Frinda di Lanco, Leroy Rey, Sound Metaphors, Kamma en Masalo, zaterdag 30 augustus 2025 @ NAR, Utrecht