Dit album is volgens jullie het persoonlijkste album tot nu toe. Daarom hebben jullie besloten het geen titel te geven. Kan je daar iets meer over vertellen?
“We hebben voor het eerst een album helemaal zelf opgenomen en geproduceerd. Bij de vorige albums leerden we veel van de producers met wie we samenwerkten. Nu hebben we wat meer ervaring en zijn we het zelf gaan proberen. Dat maakt het zo eigen; we hebben het van het begin tot het eind helemaal zelf gedaan, ook de stappen waar je normaal gesproken anderen over laat beslissen. We zijn al tien jaar met zijn drieën bezig en nu zijn we in eigen beheer – op onze eigen kamertjes met onze eigen spullen. Daarom voelde het heel logisch om het album geen titel te geven, of gewoon de naam van de band.”
Jullie hebben het zelf over een ‘sonische evolutie’.
“Ja! Mooi woord, hé? Het is een sonische evolutie omdat dit album heel anders is, meer uitgerijpt en daardoor nog meer eigen. Dat hoor je. Het is verder niet aan mij om die sound te definiëren, want het staat echt op zichzelf als werk, maar je hoort wel dat het dichtbij ons ligt. We lieten ons in het opnameproces door onze intuïtie voortstuwen. Dat is het voordeel van thuiswerken: je kan er eindeloos veel uren in steken. Je maakt een foutje of je doet eens iets geks – met een gek instrument of een gek geluid – en daardoor raak je geïnspireerd. Zo kan een nummer een hele andere afslag nemen. Het was heel leuk om te merken hoe we op basis van onze intuïtie de koers konden verleggen.”
Dus het zelf opnemen is jullie bevallen?
“Dat is een makkelijke vraag met een moeilijk antwoord. We zijn heel blij met het eindresultaat, maar het was een moeilijk proces. Het kan erg lastig zijn om zelf alles in een thuisstudio op te nemen. Met een producer erbij heb je een externe partij die knopen kan doorhakken. Daarnaast kan diegene een verbindende factor zijn. Als je dat niet hebt, is het moeilijk om door bepaalde blokkades heen te komen.”
“We zaten niet echt vast, maar bij het maken van dit album hadden we minder een gevoel van urgentie. Eerder boekten we een studio voor een aantal dagen en dan weet je: alles wat we willen opnemen, moet in die dagen worden opgenomen. Die urgentie heb je niet bij een thuisstudio. Dat kan heel luxe zijn, want je kan telkens weer nieuwe dingen proberen, maar het kan ook een valkuil zijn, omdat je misschien wel helemaal vastloopt. We waren uiteindelijk vier jaar met dit album bezig, dus het was wel een zware bevalling. Maar ook al is het soms zwaar, je leert er heel veel van als band en als mens.”