Een mooie wandeling en ontmoetingen met artiesten bij Zomer op het Fort Een mooie wandeling en ontmoetingen met artiesten bij Zomer op het Fort

De eerste ontmoeting voor de groep waarmee we binnenkomen is met Marcel de Groot (inderdaad, een van de zonen van ‘s lands bekendste troubadour). Wij lopen een stukje verder richting het podium waar Judy Blank speelt. De groep die haar optreden bijwoont, komt al aanlopen tijdens de soundcheck. Terwijl zij een drankje halen en naar de gedesinfecteerde tafels met stoelen worden gedirigeerd, heeft Blank nog even de tijd om haar merch en een paar dinosaurussen klaar te zetten op het podium.

Na een kort voorstelrondje, "ik ben singer-songwriter", uitgesproken met een knauw die we kennen uit het zuiden van de VS, begint ze te spelen. Het eind van het tweede nummer wordt helaas verstoord door een wesp. Hoewel Judy vertelt dat ze nog nooit gestoken is, zorgt het beestje wel voor een gil en een abrupt einde. Meteen daarna volgt een hoogtepunt: iemand van de organisatie brengt haar een speelgoeddino. Het is de eerste keer ooit dat dit rider-verzoek wordt nagekomen. Gelukkig houdt de natuur zich, op de wind na, koest en kan Judy rustig haar set uitspelen.

We hoeven maar een paar stappen te zetten om bij de volgende show te komen. Op het terras van het restaurant staat Florian Wolff. De Counter Jib-frontman pakt het met zijn solowerk rustiger aan. Een moshpit zit er vandaag ook niet in tussen alle tafels en stoelen. Hij opent met een aanmoediging liedje voor de zon. Helaas, het wolkendek opent niet. Maar gelukkig blijft het wel droog onder de grote boom. En na een nummer voor de zon kan even later een liedje over de maan niet uitblijven.

Waar de meeste artiesten ervoor hebben gekozen om met alleen een gitaar op te treden, heeft Wolff ook zijn loopstation waarmee hij zijn nummers kan uitbouwen tot grotere arrangementen met percussie en achtergrondzang.

Anne Soldaat begint iets eerder aan zijn set omdat de theatervoorstelling sneller ging dan gedacht. Dan maar een extra liedje. "Als jullie een opmerking hebben, of iets willen vragen, mag dat. Wel eerst je vinger opsteken." Spreekt hij zijn publiek toe.

Ondanks het feit dat Soldaat op een stoel zit, is het een energieke show. Bij de ruigere nummers stampt hij met zijn voet op elke tel. Hij wisselt het af met kleine liedjes met jazzy akkoorden. Heel even hebben de mensen vooraan geluk als de zon doorbreekt. Maar tijdens ‘Born to Perform’ steekt de wind weer op en pakken de wolken zich weer samen. Soldaat sluit af met een nummer van Pete Seeger ‘I Come and Stand at Every Door’. Een protestlied over de WOII. En dat allemaal naar aanleiding van een podcast die hij luisterde onderweg naar Nieuwegein.

We sluiten de route af met de Blue Grass Boogiemen, een van de weinige bands in het geheel. Met de instrumentale opener laat het vingervlugge viertal zien waarom ze al jaren hoog aangeschreven staan in Nederland en Amerika. En natuurlijk kunnen de grapjes niet ontbreken. "Weet u het verschil tussen viool en fiddle?", vraagt banleider Arnold Lasseur het publiek. Het antwoord geeft hij ook zelf "viool kan heel mooi zijn". Hardcore fans kennen de opmerkingen al lang. Het gerucht gaat dat er zelfs een bingokaart rondgaat met daarop de meest voorkomende grappen. Dan zetten ze de klassieker ‘Cotton Eye Joe’ in. Tussen alle bluegrass spelen ze ook een modern nummer 'I'm On Fire' van Bruce Springsteen.  Het viertal weet het publiek bijzonder goed te vermaken.

Gezien: Zomer op het Fort met Judy Blank, Anne Soldaat, Florian Wolff, Blue Grass Boogiemen, Marcel de Groot en vele anderen op zondag 30 augustus 2020 @ Fort bij Jutphaas, Nieuwegein