Het heeft 14 jaar geduurd, maar nu is er dan eindelijk weer een nieuw album verschenen van The Yearlings. Na Utrecht uit 2004 leek het erop dat er een definitief einde was gekomen aan de Utrechtse Americanaband. Gelukkig miste Olaf Koeneman zowel het schrijven van liedjes als het spelen in een band. En wat bleek: wat in het vat zit verzuurt niet, want derde album Skywriting overtreft niet alleen alle verwachtingen, maar is ook de beste plaat van The Yearlings geworden. Sterker nog, beter klonk Utrechtse Americana nog nooit.

Een gezinsleven combineren met een muzikale carrière: het blijkt maar al te vaak een struikelblok waardoor bands ophouden te bestaan. Zo verging het The Yearlings ook. Na twee albums ging in 2006 de stekker eruit. Definitief zo leek het, maar in 2015 ging het bij zanger/gitarist Olaf Koeneman toch weer kriebelen. Hij miste de sociale interactie met de band en stofte zijn gitaren weer af. Toen hij vier liedjes gereed had polste hij de overige leden van het eerste uur en werd The Yearlings nieuw leven ingeblazen. De verwachting was dat er snel een nieuw album zou komen. Toch duurde het nog ruim drie jaar voordat Skywriting uiteindelijk het levenslicht zag. De band raakte steeds beter ingespeeld en besloot, mede doordat Koenemans nieuwe liedjes had geschreven, de opnames uit 2015 over te doen. Het resulteert in een album dat coherenter klinkt dan zijn voorgangers. Direct bij opener en titelnummer ‘Skywriting’ is duidelijk dat The Yearlings de Americana nog steeds in de vingers hebben. De verwijzingen naar REM en The Birds zijn nog altijd evident, maar dat betekent zeker niet dat het een ouderwetse of stoffige bedoening is geworden. De band klinkt meer in balans dan ooit. Je wordt keer op getrakteerd op liedjes die sprankelen en uitnodigen tot vaker beluisteren.

“I’m glorifying the past. I’m sure of it but the memories last. It’s not that I want to return, I feel that I got some more to burn.”, zingt Koeneman in ‘My Deliverance’ over de hernieuwde start. Het is de vraag bij elke reünie: zijn de herinneringen mooier dan de werkelijkheid ooit is geweest? In het geval van The Yearlings dus niet. Een liedje als ‘Evelene’, met schitterend harmonieuze samenzang en een uitermate aanstekelijk refrein maken duidelijk dat met melancholie terugkijken naar het verleden helemaal niet nodig is. The Yearlings staan in het hier en nu.

De basis van de liedjes is nog altijd akoestisch, waar vervolgens een fraai palet aan instrumenten aan wordt toegevoegd. De pedal steel gitaar van René van Barneveld (o.a. Urban Dance Squad) is daarbij, naast de eerder genoemde koortjes, een bijzondere smaakmaker. Blijkbaar is het met The Yearlings net als met een goede whiskey: hoe langer het de tijd krijgt om te rijpen, hoe beter het wordt.

De officiële albumrelease van Skywriting vindt plaats op zondag 9 december 2018 in EKKO, maar het album is vanaf 16 november al verkrijgbaar.