Popronde Amersfoort 2017: Opzwepende elektronica, veelzijdige hiphop en lange gitaarsolo’s Popronde Amersfoort 2017: Opzwepende elektronica, veelzijdige hiphop en lange gitaarsolo’s

Bij de Tjommies druppelt het langzaam vol als de Utrechtse indieband BEAUX aftrapt met het eerste nummer 'My Love'. Een maand na de release van hun debuut EP Where This Could Go laat BEAUX zien wat ze in huis hebben. De muziek van BEAUX is te herkennen aan een goed gebalanceerde combinatie van vrolijke gitaarrifjes en dromerige synths. Hoewel het geluid wat hard staat, starten ze erg goed. Na twee vrolijke nummers met aanstekelijke melodieën, spelen ze het wat rustigere nummer ‘The Moon’ waarbij het psychedelische effect van synths de stem van zangeres Anne Roos mooi ondersteunt. Als ze de single ‘I Don't Mind’ inzetten, begint het publiek wat meer los te komen. Ze eindigen het optreden al springend met het publiek met het nummer ‘Stars’ van hun nieuwe EP. (AK)

In Café Onder de Linde begint de set van de Amsterdamse indierockband Jagd. De microfoon van zangeres Nanne van Linden staat op het begin zo zacht, dat men de geluidsman blijft aankijken tot ze goed te horen is. Ook dat is de Popronde… Maar daar laat Jagd zich niet door uit het veld slaan. Van Linden is een zangeres met veel overtuigingskracht en haar teksten zijn net zo rauw als het randje op haar stem. Muzikaal gezien dragen de bandleden individueel hun verantwoordelijkheid voor het geheel en dat creëert een gelijkwaardig en sterk geluid. In de rustigere delen van de show is de muziek wat abstracter en daarmee wat meer indie dan rock. Afwisselend met supersnelle high-headstukken (180bpm) zorgt deze band voor contrast. Een dynamische show dus. Met een zelfingeschonken glas wodka speelt Jagd nauwgezet naar een einde dat opnieuw laat zien hoe strak deze band speelt. (FdS)

Popronde Amersfoort is voor Colin Waters eigenlijk een thuiswedstrijd. Zo’n vijf jaar geleden had Waters zijn eerste optreden in de Miles. Nu is hij weer terug op deze plek, met veel publiek en begeleid door een volledige band. Hij begint zijn optreden met ‘Hot Like Us’ waarmee hij met een goede dosis elektronica gelijk de aandacht van het publiek weet te trekken. Met nummers als ‘We Go Our Own Way’ en ‘Change The Game’ lijkt het alsof je naar een optreden kijkt van een populaire boyband. Het geluid, de teksten en de hele uitstraling van het optreden sluiten hierbij aan. Tussen de popsongs door maakt Waters tijd vrij om een akoestisch nummer te spelen, waarbij hij in het publiek gaat staan en terugblikt naar zijn eerste optreden. Naast veel opzwepende elektronica is er ook nog ruimte voor lange gitaarsolo’s waarmee het een interessant afwisselend optreden wordt. Waters sluit zijn optreden af met de single ‘Best Part Of My Week’ van zijn gelijknamige debuut EP. (AK)

Yasmine staat in het bruine muziekcafé Pitchers. De muzikanten van deze band ontmoetten elkaar op het Conservatorium van Amsterdam. Misschien is het de voorliefde voor amps, dat deze band elk nummer op een flink volume speelt. Of misschien is het de bewuste focus op de instrumentatie in plaats van de tekst en/of vocals. Yasmine speelt in ieder geval hard. Er klinken niet-gelikte popliedjes met veel tempowisselingen. In de drumpartijen zit veel groove. En het zijn de variaties in tempo die de gehele opbouw van de show kleur geven. De bassist oogt lekker in zijn eigen wereld en loopt rustig op zijn sokken. Frontman Kevin van Moorsel spreekt het publiek zo nu en doen ingetogen, maar toch enthousiast toe. Er wordt gespeeld met verschillende sounds. Enerzijds lijkt dit een zoektocht naar een eigen bandgeluid,  anderzijds een onbedwongen experiment. Er wordt zelfs nog een strijkstok bijgepakt door de bassist. Conclusie: Yasmine bewijst dat deze hard gespeelde popsongs een succesvol experiment zijn. (FdS)

Amersfoorters kunnen al eerder kennis hebben gemaakt met de electro hiphop van Fata Boom door het optreden op Wildeburg, in september dit jaar. Nu speelt dit excentrieke trio in FLUOR. Fata Boom bewijst maar weer welke verschillende kanten je met hiphop op kunt. De show is een eigenzinnig staaltje extravagante hiphop, waar je ‘Die Antwoord’-vibes van krijgt. Raps met een goede flow, industriële hiphop beats: het maakt indruk. En het is vooral de visuele performance die het publiek overdondert. De (anonieme) leadzangeres is onherkenbaar door make-up, schmink en een zonnebril en begint een nummer met de woorden: ‘This one is about a fucked up childhood’.  Samen met zanger en rapper Jake Credit twerkt ze op de beats van Olivier de Jong, die al dansend zijn dreadlocks over de SPD en synthesizer laat vliegen. Fata Boom is een explosie van energie en entertainment. Een kick-in-the-ass performance, waar het publiek misschien nog wel over gedroomd heeft…  (FdS)

Eén van de laatste optredens is dat van de Groningse psychedelische bluesband DE KAT in de Boothill Saloon. Dit optreden zit muzikaal erg goed in elkaar. Niet voor niets heeft deze band in 2016 maar liefst 7 keer opgetreden bij Eurosonic. Met sterk aanwezig gitaarspel speelt DE KAT hun uptempo nummers aan elkaar. In vrijwel geen één nummer wordt gezongen, wat er voor zorgt dat alle aandacht naar de muziek gaat. De mannen van DE KAT gaan stuk voor stuk helemaal op in hun muziek, wat leuk is om te zien en zorgt voor een mooie samenhang in de band. Het optreden komt ook helemaal tot zijn recht in deze rockkroeg, waar vaak live muziek wordt gespeeld.  Het rock en bluesliefhebbende publiek wat daar altijd al aanwezig is, is er nu ook en kan het energieke optreden van DE KAT goed waarderen. (AK)