De opener van de avond is het Berlijnse Better Person. Een ietwat enge man in witte blouse met zijn haren glad naar achteren tovert EKKO in een handomdraai om in een foute nachtclub-scène uit een door David Lynch gemaakte remake van Miami Vice. Waar M83 al een heel eind durft te gaan met het reproduceren van 80's synthpop – en dan het soort waarvan je niet gedacht had dat het ooit weer in de mode zou raken – gaat Better Person nog een stap verder in het voorschotelen van ronduit kitscherige synth-ballads. Zijn trage ballades over gebroken harten zijn weinig opbeurend, en daarom nogal zware kost. Het doet in ieder geval verlangen naar de dansbare electropop van Roosevelt zo dadelijk.
Roosevelt ging van buzzing naar booming met de release van zijn gelijknamige debuutalbum vorig jaar. Op vrijdag 19 augustus 2016 slaat de vonk definitief over in een goedgevulde X-Ray op Lowlands, waar hij met live-band bijzonder goede electropopliedjes weet te produceren. Een aanstekelijke mix van disco, funk en synthpop en een vleugje melancholie, zonder de zin in vrolijk dansen te verliezen. Roosevelt behoort sinds die dag tot de top in het genre. Een show in het kleinschalige EKKO is daarom extra bijzonder. Deze band is klaar voor veel grotere podia en laat in Utrecht zien wat ze daarvoor in huis hebben.
Foute nachtclub
©
Sabrine Baakman
Better Person
Funky Disco
Want we zijn hier natuurlijk voor Roosevelt. Eén voor één lichten de letters van hun logo op. Met de eerste deuntjes van 'Wait Up' verandert die louche nachtclub van Better Person in een funky disco waar het fijn vertoeven is. Het blijft bijzonder dat Roosevelt op het podium een live-band is. Zelfs wanneer de synths niet overheersen, ben je toch geneigd om te denken dat de funky baslijntjes en strakke drums door Marius Lauber uit een computer worden getoverd. Maar het zijn toch echt gewoon een drummer, een bassist en een gitarist die met wat hulp van een synthesizer deze heerlijke en dansbare nummers produceren. Niet alleen de nummers zitten verdomd goed in elkaar, ook de lichtshow draagt het nodige bij aan een goede live act, die ook op grote podia overeind blijft staan.
©
Sabrine Baakman
Roosevelt
Grenzen verkennen
Het lukt Roosevelt bijzonder goed om de grenzen te verkennen tussen disco, funk en synthpop, maar het is ook precies die spanning tussen een funky popband en een dance act die Roosevelt af en toe parten speelt. Zo bouwt de band regelmatig nummers uit door er een extatisch dansbaar stuk aan toe te voegen. Als de drummer alleen nog zijn bassdrum intrapt en de synthesizer daar toonladders overheen zingt, is het haast melodische techno waarop je aan het dansen bent.
Het publiek smult van deze stukken, maar het lukt Roosevelt maar één keer om zo’n stuk te verheffen tot een nog extatischere terugkeer naar het oorspronkelijke nummer. In andere gevallen is het toch een kleine tegenvaller als je weer in hun funky pop terug belandt. Het is een trucje dat ze zich zeker nog meester zullen maken, maar het pakt nu niet elke keer perfect uit. Daarvoor zijn de ritmes iets te verschillend en de nummers iets te braaf om vanuit een extatische dance-gevoel terug te schakelen. Ook het publiek is wat tam vanavond. Het is misschien de dinsdagavond die meespeelt, maar hun nummers verdienen meer voetenwerk dan EKKO ze wil geven.
©
Sabrine Baakman
Roosevelt
Onder de knie
Het zou de kers op de taart zijn wanneer Roosevelt even de rauwe randjes opzoekt en vanuit daar de draai naar de gepolijste popsongs weet te perfectioneren. Misschien wil Roosevelt van net iets te veel genres snoepen, of hebben ze het trucje nog niet helemaal onder de knie. Maar alles wijst erop dat ze zich hierin nog verder zullen verfijnen en zo hun toch al verdomd goede liveshow nog opzwepender gaan maken. En dan is geen podium te groot voor Roosevelt.
Gezien: Roosevelt & Better Person, dinsdag 28 maart 2017 @ EKKO, Utrecht