Het concert: Roosevelt, Lowlands X-Ray, vrijdag 19 juni 2016
LL16: Roosevelt heeft de songs én de sound
Duitser viert albumrelease met fantastische electropopgig
Hij heeft er jaren over gedaan, maar vandaag was het zover: Roosevelt brengt zijn debuut uit. Hij viert een feestje waarop je heel graag uitgenodigd wilt worden.
In interviews legde Marius Lauber het al uit. Hij wilde de tijd nemen voor zijn langspeler. Ook al kwam de EP Elliott alweer uit 2013, in de muziekwereld zo’n drieduizend jaar geleden. Een van de dingen die de artiest uit Keulen wilde leren: verdomd goede liedjes schrijven. Onder andere The Beach Boys werden minitieus geanalyseerd.
Is ’t ‘m gelukt met die liedjes?
Het publiek in de goedgevulde X-Ray kan horen dat hij de ambacht uitstekend in z’n vingers heeft. Zo’n ‘Colours’: sterk syntlijntje, heerlijk baslijnje, zeer schoon zanglijntje. Het materiaal op het debuut is overtuigend genoeg om drie kwartier overtuigend vol te maken. Wat Roosevelt dan ook doet.
Hoe klinkt zoiets?
Het is echt knap. De eerste keer dat de drummer zijn basdrum instampt: fantastische sound. Eén klap en iedereen komt in beweging. Aan alle klanken is sowieso hoorbaar tot in detail gewerkt. Naast de drummer heeft Lauber ook een net zo belangrijke bassist meegenomen: er zit een door Nile Rodgers goedgekeurde funk onder de muziek van Roosevelt. Het trio klinkt kraakhelder en dansbaar. Op plaat is het allemaal iets dromeriger, maar live is de sound op een knappe manier strak getrokken. Het is vol maar allemaal prima te onderscheiden.
Waar haalt Roosevelt eigenlijk de mosterd vandaan?
De electropop doet naar veel uit de jaren tachtig verlangen. Er zit een lichte melancholie in zijn vocalen die ook live overeind blijven: hoeveel electropopacts hebben we op dat vlak niet op hun bek zien gaan? Soms zingen z’n twee bandleden met kopstem mee. Het debuut is verschenen op label Greco-Roman van Hot Chip, een band waar Roosevelt zeker verwantschap mee heeft. Dansbare pop die net zo goed electronisch als bandje is. Het is indrukwekkend hoe goed Lauber zijn zaken live al op orde heeft. Hij deed het al goed als dj, nu heeft hij een band die volop broeit. Ook al is de concentratie zichtbaar: heel veel gepraat wordt er niet. Wat een manier om je albumrelease te vieren. Na het optreden van Roosevelt wil je maar één ding. Roosvevelt zo snel mogelijk nog een keer zien.